Een smeltkroes van culinaire culturen
[Recensie] Als het over Suriname gaat dan valt al heel snel het woord ‘smeltkroes’. Dat is logisch want het land is een smeltkroes van culturen en met name Paramaribo is een stad waar heel veel verschillende bevolkingsgroepen wonen. Wat dat betreft kunnen andere landen nog veel leren van Suriname. Want al die culturen en religies leven vreedzaam naast en met elkaar. Veel religieuze feestdagen worden door alle bevolkingsgroepen met elkaar gevierd. Vanaf 1845 komen de eerste Nederlandse kolonisten naar Suriname. Dat zal in die tijd een heel avontuur geweest zijn.** Het is logisch dat die verscheidenheid in culturen ook zijn sporen heeft nagelaten in de Surinaamse keuken.
Judith Cyrus neemt ons in haar boek Paramaribo mee naar de gelijknamige stad en de culinaire cultuur. Na een uitgebreide en interessante inleiding volgen de recepten. Judith heeft ervoor gekozen om een traditionele indeling te maken zodat je in ieder hoofdstuk de verschillende culinaire culturen naast elkaar tegenkomt. Er zijn zes grote hoofdstukken waarin voor bekende en veelgemaakte gerechten wat ruimer plaats is gemaakt. Zo lezen we over Pom en maken we maar liefst zeven verschillende variaties. Hetzelfde geldt voor Moksâleysi, Roti, Moksimeti en Zuur en heet.
Ter afsluiting volgen een aantal basisrecepten, een lijst van wat er in de voorraadkast moet staan en een woordenlijst. Maar nu de keuken in! Wat gaan we zoal koken? Laten we beginnen met een broodje cornedbeef. De Surinaamse bami is ook niet te versmaden. Zoals bekend wordt deze gemaakt met spaghetti. Dat is ook echt lekkerder dan de ‘normale’ bami. En uiteraard eten we ook de Surinaamse nasi. Wil je noedels gebruiken zoals het Chinese restaurant die op tafel zet, maak dan Tyauwmin ofwel geroerbakte noedels. We krijgen het recept voor de vegetarische versie en direct daaronder maken we speklapjes en/of fasyongworstjes Die je erbij kunt eten. Dat zijn worstjes gemaakt van kip of varken met specifieke kruiden erdoor. Fijngesneden zijn deze ook heerlijk door de nasi of bami.
De zuurkoolschotel lijkt niet op de Hollandse zuurkool zoals wij die kennen. Het recept heeft in de loop van de jaren een metamorfose ondergaan. Het ziet er echt overheerlijk uit. De vegetarische pindasoep maak je waarschijnlijk nooit meer anders. Je valt van de ene smulpartij in de andere. Sommige recepten zijn simpel te maken en voor andere gerechten moet je bijtijds de keuken in. De foto’s alleen al doen je watertanden.
Er is ook een minpunt. Nou ja, minpuntje dan. Wie in de randstad of grote stad woont zal wellicht een goede grote toko of internationale markt in de buurt hebben. Rotterdam, Amsterdam en Den Haag hebben allemaal winkels en markten die de minder bekende ingrediënten uit de recepten kunnen leveren. Soms worden we ook verrast door de supermarkt. Zo zijn zoutvlees en de hierboven genoemde fasyongworstjes bij de grotere supermarkt (of online) verkrijgbaar. Voor een aantal andere ingrediënten geldt dat niet. Zo zul je buiten de grote steden niet zo makkelijk antruwa’s, pu (een lid van de komkommerfamilie) of de bladgroente bitaw’wiri en nog een aantal groenten kunnen kopen. En hoe jammer dat ook is, je kunt in de authentieke Surinaamse keuken niet om deze inheemse zaken heen.
Gelukkig blijven er genoeg gerechten over die voor iedereen, waar je ook woont, op tafel te zetten zijn. Paramaribo is een culinair feest!
**De nazaten van de Nederlandse kolonisten die in 1845 de avontuurlijke oversteek maakten heten Boeroes. Wie meer over dit stuk geschiedenis wil lezen verwijs ik graag naar:
Papieren paradijs van Marlies Medema
—
Eerder verschenen op Kookboekennieuws.nl
