"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Passagiers/achterblijvers

Dinsdag, 1 november, 2022

Geschreven door: Thomas Heerma van Voss
Artikel door: Lalagè

Onzekerheid over de situatie waar men in is beland

[Recensie] Binnenkort is het Crossing Borderfestival, waar zowel schrijvers als muziek te beluisteren zijn. Mijn kaartje ligt klaar. Ter voorbereiding lees ik een paar boeken die daar besproken zullen worden, waaronder Passagiers/achterblijvers, het nieuwste boek van Thomas Heerma van Voss. Dat begint met een roze vriendenboekje. Een man vindt dat boekje in de gemeenschappelijke brievenbus van zijn flatgebouw, kan zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en neemt het mee. Ook ik ben nieuwsgierig en zit al snel in het verhaal, dat zo is opgebouwd dat ik steeds door wil blijven lezen. Dit gebeurt bij alle zes de verhalen van deze bundel.

Het tweede verhaal is met dertig bladzijden wat langer, maar ook hier blijf ik geboeid. Het gaat over een man die voor zijn werk naar Amerika reist en daar een oude vriend opzoekt. Die reageert enthousiast en neemt zijn vriend op sleeptouw door de stad. Maar het weerzien is ook ongemakkelijk. Pas tegen het einde blijkt waarom.

Het derde verhaal lijkt me eerst wat tegen te vallen. De hoofdpersoon is filmregisseur en dat vind ik gewoon niet zo interessant. Maar dan blijkt ze een eigenschap te hebben die ik niet had verwacht en die wel het gedrag van anderen verklaart. Door die verrassing vind ik ook dit een topverhaal.

Dan komt er een verhaal in de jij-vorm. Het duurt even voor ik begrijp dat de verteller het tegen zijn eigen moeder heeft. Hij vertelt haar bewogen levensverhaal. Dat is al interessant, maar het is ook spannend omdat de moeder in het heden niet thuis is, terwijl de zoon met haar heeft afgesproken. Ik vind de verhoudingen binnen het gezin mooi beschreven.

Hereditas Nexus

In het volgende verhaal wordt een man verhoord vanwege iets dat hij heeft gedaan op de Dam in Amsterdam. Hij vertelt wat er die dag precies is gebeurd, tot aan het moment dat hij wordt gearresteerd. Het wordt beeldend en overtuigend verteld.

Tot slot gaan twee broers op reis naar Kazachstan om een raketlancering van dicht bij te zien. Het verhaal speelt zich af in de nabije toekomst, waarin allerlei bosbranden uitbreken en nieuwe varianten van een virus rondwaren. Toch besluiten ze om deze reis te maken. Ze zullen een paar nachten doorbrengen in een loods in het verlaten landschap bij Bajkonoer. De hoofdpersoon volgt zijn broer, die alles heeft geregeld. Maar waarom is hij zoveel aan het bellen? Zou hij een spion kunnen zijn? En zal de raketlancering goed verlopen? Er staat heel wat op het spel, want het doel van deze missie is het ontdekken van levende wezens op een andere planeet.

Alle hoofdpersonen hebben te maken met onzekerheid over de situatie waar ze in zijn beland en hoe ze daar het beste mee om kunnen gaan. Het lukt me goed om mee te gaan in hun gedachten. Korte verhalen moeten je binnen een paar bladzijden meeslepen en dat gebeurt steeds weer in Passagiers/achterblijvers.

Eerder verschenen op Lalagè leest