Fields weet dit keer nog beter emoties te beschrijven
[Recensie] Vorig jaar november leerde ik de ontzettend knappe en sexy Schots-Franse inspecteur Luc Callanach kennen in Perfecte resten. Na een zeer ongelukkige periode verhuisde Callanach van Frankrijk naar Edinburgh, Schotland. Daar ontmoette hij de intelligente inspecteur Ava Turner en ze raakten bevriend. Dit debuut van Fields was van de eerste letter tot aan de laatste punt toe een ware pageturner. Een dikke vijf sterren voor mezelf. Groot was dan ook mijn enthousiasme toen ik het tweede boek van Ava Turner en Luc Callanach, Perfecte prooi mocht lezen. De cover is mooi goud met bloedrood, net een robijn in een gouden zetting. Een scalpel staat prominent op de kaft. Dit nodigt enorm uit tot lezen.
‘Er waren wel ergere plekken om te sterven. Maar slechts weinig gruwelijkere manieren om de dood te vinden.’ Met deze woorden begint het 477 pagina’s tellende boek. De aandacht is meteen gegrepen en ik blijf maar doorlezen. In het rustige Edinburgh wordt midden op de dag, tijdens een stervensdruk festival een jonge man neergestoken. Callanach krijgt de zaak toegewezen. Als Ava hem wat eten op het bureau brengt – de Franse kant van Callanach wordt duidelijk benadrukt door zijn minachting voor de Britse fish and chips en zijn passie voor goed eten en wijn – wordt zij opgeroepen voor een tweede moord in een woonwijk. De bewoonster van in de veertig ligt dood in haar slaapkamer. Het is zeldzaam dat er moorden zijn, laat staan twee op een dag. Er wordt veel van Callanach, Ava en hun mensen geëist.
Daarbij raakt Callanach een van zijn trouwste medewerkers kwijt aan de arrogante Joe Edgar, die vanuit de Londense tak van de National Cyber Crime Unit naar Edinburgh is gekomen om een grote hack te onderzoeken waarbij belangrijke mensen met politieke macht het slachtoffer zijn. Nog erger is het als Edgar een bekende van Ava blijkt te zijn. Ze komen uit hetzelfde high society milieu en hebben vroeger gedatet. Ik zal eerlijk bekennen dat ik Callanach en Ava vanaf het eerste moment een perfect stelletje heb gevonden. Ik vind dat er best romantiek mag zijn in een bloedige gruwelijke thriller. ‘All work and no play’ is niet goed. Deze hardwerkende inspecteurs verdienen ontspanning en liefde als balans voor wat zij dagelijks meemaken.
Deze Edgar vind ik vanaf het begin een gluiperd. Groot is mijn verdriet en walging als Ava voor hem valt en weer een relatie met hem begint. Behalve privé komt Callanach ook zakelijk met Edgar in de knel als hij gebruik maakt van de diensten van een IT-er die het doelwit is van Edgars onderzoek. Ava komt ertussen te staan en dan ontstaat een interessant dilemma. Een leven redden met behulp van een mogelijke hacker die miljoenen heeft gestolen en regeringen omver kan werpen en derhalve zijn misdrijven moet negeren of je vriend steunen in zijn onderzoek.
Eén puntje van kritiek. De tijdlijn is mij niet duidelijk. Volgens de achterflap vindt een week later de moord plaats op een basisschoollerares. Op pagina 65 staat: ‘Er waren drie weken verstreken sinds de moord op Sim Thorburn.’ Thorburn is de jongeman die op het festival is doodgestoken. Op pagina 104 heeft Ava het over een x-aantal moorden in twee weken tijd. Het verhaal is spannend genoeg om me deze misstand meteen te doen vergeten.
Beetje bij beetje begint er schot in de diverse zaken te komen. Het is schokkend om te lezen hoe gewetenloos mensen kunnen zijn. Tegelijkertijd levert dat in de capabele handen van Fields prachtige thrillers op. Gelukkig voor haar trouwe lezers heeft ze sinds 2017 keihard gewerkt aan de Callanach/Turner serie en zijn er inmiddels 6 boeken verschenen. Gezien het succes van de eerste twee delen in Nederland, verwacht ik dat de vertalingen van de overige vier verhalen niet op zich laten wachten.
Superlatieven schieten tekort om dit tweede deel te beschrijven van Fields. Er zijn nu een aantal auteurs die ons op prachtige series met geweldige inspecteurs trakteren. Fields is zeker een van de besten uit die groep en een van mijn meest favorieten. Ik zou blindelings elk boek van haar aanschaffen.
Perfecte prooi is niet voor iedereen bedoeld. Je moet een sterk gestel hebben om alle gruwelijkheden te kunnen lezen en waarderen. Het boek is geclassificeerd als een literaire thriller. Ik vind dat ‘literair’ mij vaak afschrikt. Een thriller moet vooral spannend zijn. Ik ben geboeid geweest vanaf de eerste pagina en baalde enorm dat het boek uit was!
Naast een ijzersterke plot ontwikkelen Ava en zeker Callanach zich enorm in Perfecte prooi. De valse aanklacht in deel een heeft hem op veel punten beschadigd. Hij is veel vrienden en familie daardoor kwijt geraakt. Maar anderhalf jaar later begint hij eindelijk weer te leven. Daarbij heeft Ava een belangrijke rol gespeeld. Ava is enorm intelligent, maar ook zij heeft haar zwakheden en probeert dingen op een verkeerde manier goed te maken. Hierdoor maakt ze niet altijd de beste keuze. Tripp, Lively, Salter: hun medewerkers worden ook steeds meer een persoon door de aandacht die Fields aan ze besteed. Wat Perfecte prooi nog beter maakt dan Perfecte resten is de groei van Fields. Het eerste boek was al perfect, maar haar schrijfstijl is nog pakkender geworden. Die groei zie je ook in haar karakters en plot. We leren Callanach beter kennen. Ik verwacht dat we in de komende boeken eindelijk gaan weten hoe Ava in het leven staat. Ze is een krachtige vrouw, maar ze heeft duidelijk zelf dingen meegemaakt die haar kwetsbaar maken. Fields weet dit keer nog beter emoties te beschrijven, waardoor het boek heftiger is dan het eerste deel. Ik heb een paar dikke tranen moeten laten.
Was het mogelijk, dan scoorde ik Perfecte prooi zeker een halve punt meer, maar ons systeem gaat niet hoger dan een dikke 5 sterren. Welverdiend!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
