“Vertrek, en loer niet om.”
[Recensie] Raaf groeit op als beschermeling van broeder Sylvanus, de beheerder van de kloosterboekerij. Wanneer hij achttien is geworden valt hij al kijkend naar een sterrenloze hemel flauw en wordt wakker in een woud, ver buiten de abdij waar hij als vondeling was opgevangen. Een intense innerlijke wens laat hem zijn armen uitstrekken en als witte raaf wegvliegen. Vanaf dat moment weet hij niet meer wat hij daarvoor in zijn leven heeft meegemaakt.
Na zijn eerste vlucht landt hij in de tuin van de heks Hekate, meesteres van het kruispunt. Zij belooft Raaf dat ze hem iedere nacht weer zal veranderen in een jongen. Overdags blijft hij de witte raaf. Ze helpt hem zijn weg te kiezen voor zijn verdere reis en belooft hem een prachtlandschap met hoge bergen.
Zodra hij zijn reis hervat ontmoet hij de weerkat Balderus. Balderus kan praten in een heerlijk verhaspeld taaltje en is hallucinatorisch onderlegd. Balderus vertelt Raaf dat de moeder van Raaf voormalig koningin is van het Oostrijk en vermoord werd door Gubrel. Deze Gubrel moet Raaf verdrijven uit het Oostrijk, dat is zijn taak. Ook moet hij zijn zus bevrijden die door Gubrel gevangen genomen is en vastgezet is in een kerker.
Ravenia is koningsdochter van het westelijke rijk. De moeder van Ravenia is verbitterd op haar dochter omdat Ravenia het mooie jonge meisje is dat zij niet meer kan zijn. Haar vader houdt veel van haar. Ravenia is van ver verwant met de oostelijke ravenstam waar Raaf van afstamt. Ook zij kan veranderen in een raaf, maar dan in een grijze. Anders dan Raaf, is ze opgevoed in de wetenschap dat zij zowel vogel als mens is.
Wanneer Ravenia niet meer tegen de woede van haar moeder kan ontsnapt ze met haar zwarte merrie Annabel uit het Westrijk. Haar vlucht vormt het begin van een spannend avontuur waarin ze Raaf ontmoet die op weg is naar het Oostrijk. Beiden lijken voor elkaar gemaakt te zijn, zeker wanneer ze ontdekken dat ze beiden in een vogelgestalte kunnen veranderen. Maar de gevoelens verwarren Ravenia zo hevig dat ze wegvlucht van Raaf.
Ravenia ontmoet op haar verdere tocht Gubrel, de kwaadwillige heks Herone die bij Gurbel in het kasteel woont, de heksenleerling Ara en haar spiegeldraak Zovrar.
Balderus brengt Raaf, die zijn weg naar het Oostrijk weer oppakt, bij Serendipa die hem leert zijn gedaanteverandering te beheersen en hem een elixer geeft waarmee hij Gubrel kan verslaan.
Wat volgt is een uitermate spannende ontknoping van het verhaal waarin Raaf en Ravenia elkaar ook weer ontmoeten. Maar of die hernieuwde ontmoeting goed afloopt? Balderus geeft Raaf aan het einde van het boek een nieuwe opdracht.
Dit boek schept voor de lezer een nieuwe sprookjesachtige wereld. Carine J.A. Maes is er, wat mij betreft, in geslaagd deze wereld op zodanige wijze op te roepen dat je als lezer nergens uit het verhaal valt. Het boek hield mijn aandacht op zodanige wijze gevangen dat ik er alleen met de grootste spijt afscheid van nam toen ik het eenmaal uit had. Ook nu nog pak ik het af en toe weer op om even terug te keren naar de wereld die zij erin schiep, maar vooral om te genieten van de taalvirtuoos die de weerkat Balderus voor mij is geworden. Wanneer ik onze eigen zwarte kater aai kan ik me niet aan de idee onttrekken dat hij me in de trant van Balderus zal gaan toespreken. Ik start dan ook met veel plezier en verwachtingsvol aan het tweede deel in deze reeks ‘Het gouden boek’ in de hoop er mijn vriend Balderus opnieuw aan te treffen.
Als je van fantasy en spanning houdt (en van heksen en katten) is dit boek een must. Je zult er iedere regel van genieten.
Voor Carine J.A. Maes is creativiteit een uiting van het bewaarde kind, diep van binnen (aldus de website van de uitgever van haar boeken, Celtica Publishing).
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
