"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Rauwkost

Vrijdag, 2 juli, 2021

Geschreven door: Bart Debbaut
Artikel door: Saskia Imbert

Een amusant en luchtig verhaal met een vleugje humor

‘Wie doet nu zoiets? Ik bedoel, iemand vermoorden, en dan nog eens uitgebreid de tijd nemen om te koken en een kunstwerkje af te leveren dat je als signatuur achterlaat bij het slachtoffer.’

[Recensie] Tv-kok Wout Dumoulin keert huiswaarts na de opname van de duizendste aflevering van ‘Wout kookt’. Hij wordt in de ondergrondse garage echter ontvoerd en later dood aangetroffen in een leegstaand pand in Leuven. In zijn linkerhand een pollepel, in zijn rechterhand een eierklutser. Een mooi gepresenteerd gerechtje van kabeljauw met aardappelpuree en lenteworteltjes is naast het lijk achtergelaten. En de autopsie brengt nog een eigenaardigheid aan het licht.

Is de dader een ontevreden klant, een hevige bewonderaar die zijn held vermoordt, een jaloerse collega, of toch zijn vrouw? Als de speurders een aanknopingspunt in het kookboek van Vincent Lambrecht vinden, komt het onderzoek in een nieuw daglicht te staan. Wat heeft deze collega-kok met de moord te maken?

Rauwkost is het zesde deel in de reeks met John Leyssens als hoofdrechercheur en Mieke Van Cattendyck als rechercheur. Ik had de vorige delen niet gelezen, maar dat vormde absoluut geen probleem om dit verhaal te kunnen volgen. Het speurders duo wordt duidelijk geïntroduceerd tijdens een etentje. John en Mieke zijn niet enkel collega’s, maar vormen ook een koppel. En dan zijn er ook nog de schalkse inspecteurs Fred en Jos. “Speelvogels, brutaal en nonchalant, maar meestal dodelijk efficiënt in hun werk. Gelukkig maar.”

Boekenkrant

In de hoofdstukken met schuin lettertype volgt de lezer de gedachten van de dader, die blijkbaar in tweestrijd is met zichzelf. Veel wijzer werd ik hier niet van. Pas achteraf werden voor mij de beweegredenen duidelijk.

Bart Debbaut heeft zijn personages goed getypeerd, hun karaktertrekken komen mooi tot uiting. Zo is John Leyssens bijvoorbeeld best arrogant en sarcastisch, maar de lezer leert ook zijn gevoelige kant kennen. Een kerel met een grote mond en een klein hartje dus. Het privéleven van Mieke en John is goed verweven in Rauwkost. Mieke is 22 jaar jonger, en dat zorgt voor problemen met Tine, de dochter van John. Toch komt het in dit zesde deel van de reeks tot een mooie toenadering.

Rauwkost is vlot leesbaar, zeker niet te moeilijk of te ingewikkeld. Voor mij primeerde de sfeerschepping zeker boven het misdaadverhaal. Ik vond het eerder een amusant en luchtig verhaal. Een vleugje humor, zoals de culinaire woordgrapjes en subtiele hints naar de kookprogramma’s en hun chef-koks, kon ik zeker appreciëren. ‘Ik heb al veel meegemaakt, maar dit is geen dagelijkse kost.’

Echt spannend wordt het pas naar het einde toe. Maar zeker niet te gruwelijk of bloederig, zoals ik aanvankelijk vermoedde bij het zien van de cover. Deze culinaire thriller viel bij mij dus zeker in de smaak. Ik zag lekkere gerechtjes passeren, varkenswangetjes met risotto van bospaddenstoelen en rozemarijn komen hier zeker eens op het menu.

Ook de vette knipoog naar de culinaire wereld, waar het vaak draait om status en sterren, en om tv-programma’s en kookboeken, vond ik best plezant. Ik heb dit boek dan ook met een grote glimlach gelezen.

Dat Bart Debbaut een goede hobbykok is, daar twijfel ik zeker niet aan! Ook mooi dat zijn andere hobby, klassieke muziek, in het verhaal aanwezig is. En de namen Dumoulin, Wellens, Lambrecht en Vansevenant deden bij mij een belletje rinkelen… ook bij jou? Leuk bedacht!

Mijn eerste kennismaking met het het speurders duo Leyssens en Van Cattendyck is me goed bevallen, ik kijk graag uit naar een volgend deel. Rauwkost beoordeel ik graag met 3,5 mooie sterren.

“Schrijvers? Die verdienen het zout op hun patatten niet. Tenzij ze kookboeken schrijven.”

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

Tijd voor jezelf

Leyssens & van Cattendyck - Quatre-mains

Rauwkost