Het verhaal is belachelijk spannend
[Recensie] Een internationaal rechercheonderzoek naar een krankzinnige moordenaar met duivelse motieven wordt ondersteund rechercheur door Jan Vos. Vos is op zoek naar de oplossing en komt er gaandeweg achter dat hij ook op zoek is naar verlossing.
Wat ik als allereerste kwijt wil is dat het er zo geweldig mooi uitziet. Een open 3D-draadmodel van een vos op een lichtblauwe ondergrond, de intrigerende korte titel ‘Räv’ en de naam van de auteur ontbreekt op de voorzijde van de omslag. Lef, durf en onderscheidend. Deze woorden maken mij nieuwsgierig naar de inhoud…
Ik open mijn recensie-exemplaar en direct een nieuwe verrassing. ‘Hi Peter, enjoy the ride’, een smiley, handtekening van de auteur en datum. Uitermate persoonlijk en tof. Ik word steeds nieuwsgieriger.
Het boek start met een weergave van Tjeerd zijn vorige twee thrillers met de nominaties en prijzen erbij die het heeft opgeleverd. Ik heb ze niet gelezen, realiseer ik mij. Zou ik nu wel kunnen instappen.
Na een 13de -eeuwse fabel waarin Reinaert verschijnt, besluit ik na de tweede confrontatie met een vos, te googelen op de titel. En dat maakt drie voordat ik ben begonnen, niet wetende dat er nog een Vos zou komen.
Ik start met de proloog en zit er gelijk middenin. Wat is dit? Wat is dit heftig! Tjeerd heeft ervoor gekozen het boek in drie delen onder te verdelen, waarbij ieder deel weer zijn eigen hoofdstukken heeft. De regelafstand is behoorlijk en daardoor leest het geheel als een tierelier.
Tjeerd kan vertellen. Ik hang aan zijn lippen, vergeet mijn omgeving, waar ik ben, wat verder nog zou moeten en laat mij meevoeren op een rondje in de mij beloofde rollercoaster. Een krankzinnig rondje langs de donkerste afgronden en de wreedste decors die mijn zintuigen kunnen registreren.
Het is wreed, plastisch beschreven en als lezer word je niet ontzien. Je staat er met de neus bovenop. Het hoofdpersonage heeft een groot hart en wekt sympathie door zijn vertwijfeling en onhandigheid, naast zijn ogenschijnlijke zelfverzekerdheid. Het maakt hem een mens die ook op het relationele vlak niet louter successen boekt.
Iets dat mij persoonlijk opvalt, is de eenvoudige namen voor de personages. Wellicht ligt dit aan mij maar de verwarring slaat soms toe met wie, wie is. Soms beklijven de aparte, minder voor de hand liggende namen, bij mij beter. Ogenschijnlijk losstaande gebeurtenissen komen als verhaallijnen uiteindelijk tezamen op het bordje van een groot internationaal rechercheteam. Wat mij naast alle lugubere details het meest zal bijblijven is het slot. Wat een spanning, waanzin en angst bij het lezen van de ontknoping. En is de held geen held maar bovenal een mens. Krachtig!
Het verhaal is belachelijk spannend en neemt je mee naar plekken in onder meer Rotterdam die je wel moet kennen. Deze realistische setting en de soepel lopende dialogen maken het tot een vernuftig geheel.
Wanneer je als sterke punten het tempo, de goede dialogen, expliciete weerzinwekkende moorden en een sympathiek personage samensmelt in een religieus plot en voorziet van een grande finale heb je een toptitel in handen. En daarmee geef je als auteur de lezer precies dat wat hij wil. On-Nederlands goed. Of positiever verwoord: Van internationale allure. Enige mogelijke verbeterpunten: Meer bladzijden, meer Vos, meer Langstraat. Ik geef dit boek vier sluwe sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
