Jasper Polane weet op een overtuigende wijze het leven op Mars neer te zetten
[Recensie] Magistraat Sam Peeters is met haar Marsrover onderweg als er tijdens de reis contact met haar wordt opgenomen door Fiza Lennard-Tahiri, wethouder in het kantoor van de burgemeester in Lowellkanaal. Het dochtertje van de burgemeester is verongelukt. Sam Peter is als magistraat de verantwoordelijke rechtsfunctionaris om de zaak te kunnen onderzoeken. Het meisje is gevonden in een van de containers en het blijkt om een moord te gaan. Na haar aankomst gaat Sam gelijk naar het plaats delict. Het is voor het eerst dat er een kind is vermoord in een kolonie op Mars. Al gauw merkt Sam dat iemand doelbewust haar onderzoek verstoort en ze weet niet goed wat zij ervan moet denken.
De meeste mensen die Sam Peeters ontmoet hebben, hebben liever niets met haar te maken aangezien ze een geïnfecteerde is. Haar DNA is herschreven door een techno virus, het zogenaamde Marsvirus. Ze is een rode dochter geworden. Gelukkig is haar mutatie tot stilstand gebracht, maar het gevaar dat Sam door omstandigheden toch volledig zal veranderen blijft groot. Het Marsvirus is echter niet het enige gevaar dat op Mars heerst. Op het moment dat Sam in Lowellkanaal arriveert zijn er nog maar 62 dagen tot brokstukken van uit zijn baan geslagen maan Mars bereiken. Evacueren is erg moeilijk. Mensen proberen te vluchten, maar er zijn eenvoudigweg te weinig schepen voor iedere Marsbewoner. De spanning loopt hoog op bij de bewoners, het gevaar vormt een serieuze bedreiging voor het leven op Mars.
Vanaf het begin voel je dat er iets staat te gebeuren. De schrijver weet de spanning mede op te bouwen door bepaalde stukken die Sam persoonlijk betreffen schuingedrukt weer te geven. Tijdens het lezen leer je de betekenis ervan kennen en besef je dat Sam Peeters het niet gemakkelijk heeft. Jasper Polane neemt je op een bepaald moment in het verhaal mee naar het verleden, naar zes jaar eerder toen Sam Peeters nog niet besmet was en menselijk. Dit was vlak voor de zogenaamde Zwijging: het moment dat er geen contact meer was met de Aarde door een ramp. Dit deel geeft het personage diepte en je krijgt een band met haar. Gedurende de terugblik zijn er verwijzingen naar gebeurtenissen uit het eerste boek uit de serie: Revolte. Het is echter niet noodzakelijk dit deel eerst te lezen, Roest is goed als een op zich staand verhaal te lezen. De gebeurtenissen die ertoe leidden dat er geen contact meer is met aarde worden ook in dit boek in het kort besproken via nieuwsberichten.
Roest is een niet al te dik boek, dat door de schrijfstijl aangenaam leest. Het is beeldend geschreven en Jasper Polane weet op een overtuigende wijze het (zware) leven op Mars neer te zetten. Vooral het deel over het Marsvirus en de rode dochters vond ik zeer interessant om te lezen. Jasper Polane heeft met Roest een origineel verhaal neergezet over de kolonisatie van Mars en de gevaren van het leven op die planeet.
Dit boek van Jasper Polane is het tweede deel uit de serie De Zwijgende Aarde. Deze futuristische verhalen spelen zich af in hetzelfde universum. Eerder is het boek Revolte van Jorrit de Klerk al verschenen. Ik geef Roest van Jasper Polane graag 4 sterren.
Andere delen uit deze serie zijn:
Revolte – Jorrit de Klerk
Titanium – Mara van Ness
Tweeleed – Django Mathijsen en Anaïd Haen
IJsbrekers – Johan Klein Haneveld
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
