"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Rosie hartje Jack

Zaterdag, 14 maart, 2020

Geschreven door: Mel Darbon
Artikel door: Jorien Tromp

Deze unieke Young Adult-roman laat je met andere ogen naar de wereld kijken

[Recensie] Rosie hartje Jack gaat over liefde tussen twee tieners. Een veelvoorkomend onderwerp in het Young Adult-genre, en toch is Rosie hartje Jack een uniek, bijzonder boek. De hoofdpersoon Rose, die door haar vriend Jack vaak Rosie wordt genoemd, heeft namelijk het syndroom van down. Er bestaan helaas weinig boeken met een hoofdpersoon met down, maar Rosie hartje Jack laat op een prachtige manier zien dat dat volledig onterecht is. 

We lezen over de zoektocht van de zestienjarige Rose naar haar vriendje Jack, een zoektocht die vanwege een sneeuwstorm niet volgens plan verloopt. Rose krijgt te maken met tegenslagen en de lezer ziet en voelt hoe ze zichzelf daar zowel wezenlijk als mentaal doorheen moet slaan. 

Toen ik net aan het boek begon, moest ik kort wennen aan de schrijfstijl. Darbon gebruikt simpele taal, en even was ik bang dat Rose erg ‘kinderlijk’ zou overkomen. Het tegendeel wordt al snel bewezen. Rose heeft diepgaande, complexe gedachten die passen bij een tiener van haar leeftijd. Darbons schrijft op een heldere manier die het makkelijk maakt om je in Rose in te leven.

Rose is een fantastische hoofdpersoon die je vanaf het eerste hoofdstuk beter wilt leren kennen. Het is niet het downsyndroom dat haar interessant maakt, maar haar moed, haar nieuwsgierigheid naar de wereld en haar vermogen om altijd optimistisch te blijven. Ze ziet altijd het mooie in mensen en haar eigenschappen geven het boek een warme sfeer en maken het boek prettig om te lezen. 

Schrijven Magazine

Dat Rose het syndroom van down heeft, maakt haar een unieke hoofdpersoon, omdat er weinig boeken met een hoofdpersoon met down zijn. Darbon weet dit thema op een goede manier te verwerken. Zo is het duidelijk dat Rose dapper is, maar ook kwetsbaar. Darbon toont in haar boek dat kwetsbaarheid en moed elkaar niet uitsluiten, maar dat mensen helaas wel vreselijk misbruik van kwetsbaarheid kunnen maken. Er gebeuren heftige dingen in het verhaal waarmee Darbon de lezer flink aan het nadenken zet over de wereld en onze vooroordelen. Rose moet keer op keer aan omstanders vertellen dat ze zelfstandig is en geen begeleiding nodig heeft. Ze moet omgaan met vooroordelen, negativiteit en argwaan. Ondanks dat ze haar hoofd omhoog houdt, is dit lastig voor haar en leef je als lezer met haar mee. Rose moet figuurlijk én letterlijk haar weg vinden in een wereld die rauw en hard kan zijn. Haar karakterontwikkeling in het verhaal maakte het boek interessant en leerzaam.

Maar het verhaal is ook hoopvol. Rose laat ons de waarde van vriendschap en liefde zien. Haar gevoelens voor Jack en de puurheid van de herinneringen die ze af en toe ophaalt bezorgen je een brede glimlach. Al in het eerste hoofdstuk weet Darbon de liefde tussen de tieners samen te vatten: 

“Ze kunnen je niet wegsturen. Wat moeten we dan doen? We hebben ons nodig. Ik stop jouw boos, Jack. En jij maakt mij sterk. Jij maakt mij Rosie.”
“En jij maakt van mij een goede Jack. Als jij bij me bent, Rosie, verdwijnt al het donker en wordt mijn hoofd rustig; zelfs meer nog dan bij het schilderen. Jij haalt het zwart uit mijn hoofd en verandert het in kleuren.” 

Het enige wat dan ook in dit boek ontbreekt, is het daadwerkelijke liefdesverhaal van Rose en Jack. De korte gesprekken, kaarten die Jack naar Rose stuurt en de herinneringen maken duidelijk dat er zoveel meer is dan we in dit boek lezen. De relatie van Rose en Jack werd vooral beschreven door middel van telling en weinig showing. Natuurlijk draait het boek uiteindelijk om Rose’ verhaal en zoektocht, maar omdat haar relatie met Jack zo’n grote rol in die zoektocht speelt, was het mooi geweest als de lezer meer van de inhoud van hun relatie had kunnen zien. 

De kaarten die Jack aan Rose schreef, wekken af en toe wat ergernis op. Niet vanwege de inhoud, maar vanwege de schrijfstijl. De auteur heeft bewust voor veel schrijffouten in zijn taalgebruik gekozen, maar het waren er zó veel dat de kaarten soms bijna onleesbaar waren. Dat was jammer, want het zorgt voor een hapering tijdens het lezen die naar mijn idee geen functie diende, en waar ik moeilijk aan gewend raakte. 
Rosie hartje Jack is een warm, indrukwekkend boek dat de lezer keer op keer een brede glimlach bezorgt en naar de wereld laat kijken met Rose’ positieve, hoopvolle blik. Het boek leert ons kijken met andere ogen en laat je makkelijk inleven in iemand die anders is dan jij. Een unieke en geslaagde Young Adult-roman.

Voor het eerst verschenen op De Leesclub van Alles