Jij bent mijn begin en mijn einde en alle dagen daartussen
[Recensie] Als een verhaal zo begint, dan kan je toch niet anders dan doorlezen? In Samen vertelt Julie Cohen het liefdesverhaal van Emily en Robbie. Emily, een Britse studente die net als haar vader arts wil worden en Robbie, een Amerikaanse Vietnamveteraan, zoon van een alcoholist. Bij toeval ontmoeten zij elkaar in Cambridge. De aantrekkingskracht is groot en het duurt niet lang voordat zij dolverliefd worden. Maar is liefde alleen wel genoeg om een heel leven bij elkaar te kunnen blijven?
Bijzonder aan Samen is dat het verhaal niet wordt verteld vanaf de eerste ontmoeting, maar dat het begint als Emily en Robbie al heel oud zijn en vervolgens steeds wat verder teruggaat in de tijd, tot de eerste ontmoeting en het begin van de relatie.
“Hun liefde was onvoorwaardelijk. Hun leven was een leugen.“
Emily en Robbie delen een paar geheimen die hun band nog sterker maken, maar waar niemand in hun omgeving iets van af mag weten. Beetje bij beetje wordt duidelijk welke geheimen Emily en Robbie bij zich dragen. Als lezer blijf je daardoor nieuwsgierig naar het einde.
Het verhaal bestaat uit vijf delen en eindigt met een nawoord van Emily. Het eerste deel speelt zich af in 2016 en het vijfde deel in 1962. De liefde tussen Robbie en Emily kent verschillende fases en die worden in de vijf delen uiteengezet. Wat ik jammer vind is dat het verhaal niet compleet is. De delen eindigden soms vrij abrupt en als lezer had ik graag geweten hoe het verder was gegaan. Voor mij was het verhaal dan nog niet afgerond. Jammer!
Samen is zeker een verhaal wat je bij blijft. Niet alleen vanwege de opvallende cover en bijzondere opbouw, maar ook vanwege de prachtig omschreven band die Emily en Robbie een leven lang aan elkaar verbindt.
“Vrijheid was je laatste geschenk aan mij.“
—
Eerder verschenen op Hebban
