Dit verhaal is absoluut de moeite waard om te gaan lezen
[Recensie] Dit boek vertelt ons het verhaal over Ava Collette die samen met haar Maine Coon kater Hannibal (yes idd, vernoemd naar de seriemoordenaar Hannibal uit de boeken en films) het roerige en drukke leven in Boston, voor de zomer verruilt voor het rustige en relaxte leven in een klein afgelegen kustdorpje in Maine. Ze huurt daar een prachtig en groot oud huis aan de zee, genaamd Brodie’s Watch. Ava hoopt deze zomer haar verleden te kunnen vergeten en dan met name de tijd vanaf Oud en Nieuw. Ze is schrijfster van kookboeken en hoopt hier haar nieuwste boek te kunnen schrijven en afronden, waarvan haar deadline eigenlijk al maanden geleden verlopen is. Eenmaal aangekomen bij het huis begint Ava toch haar bedenkingen te krijgen of dit nou wel de juiste plek voor haar is om zich al die maanden te gaan vestigen. Het huis voelt allesbehalve als een welkom voor haar.
“Ik stap uit de auto en kijk omhoog naar de gevelbetimmering die is verweerd tot een zilverachtig grijs. Op de veranda beweegt een schommelstoel piepend heen en weer alsof hij door een onzichtbare hand wordt geduwd. Het huis is ongetwijfeld tochtig, het verwarmingssysteem uit het jaar nul en ik stel me vochtige kamers voor waar het naar schimmel ruikt. Nee, dit is niet wat ik in gedachten had als zomerverblijf. Ik had gehoopt op een serene plek waar ik kon schrijven, waar ik kon schuilen. Waar ik kon helen…”
Maar al snel nadat Ava in het huis is getrokken gaat ze zich er toch thuis voelen. Het is net alsof het huis haar ineens heeft geaccepteerd. Dan begint ze vreemde geluiden te horen en lijkt het zelfs alsof ze een schaduw of een gedaante ziet staan en het lijkt wel of hij tegen haar praat. Ava begint aan zichzelf te twijfelen en probeert bij de lokale dorpelingen verhaal te halen over wat er zich nou kan afspelen of heeft afgespeeld in dat prachtige huis bij die woeste zee. De meeste dorpsbewoners laten liever niet te veel geheimen los. De twee werklieden, timmermannen, die nog in het huis aan het werk zijn in de uitkijktoren zijn gelukkig wel wat loslippiger, zo ook de vrouw die het museum in het dorp zelf leidt. En zo langzamerhand komt Ava erachter dat iedere vrouw die tot dan toe in het huis heeft gewoond daar ook is komen te overlijden. Ook wordt er gepraat over geestverschijningen, al doen de meeste mensen dat af als onzin. Ava is het daar bij lange na niet mee eens, al zal ze dat niemand vertellen, straks denken ze nog dat ze gek is geworden. Maar natuurlijk blijft het knagen, of ze nou wil of niet. Is de geest van kapitein Brodie verantwoordelijk voor de dood van al die vrouwen, of is er toch iets heel anders aan de hand. Een moordenaar van vlees en bloed? Steeds meer vragen rijzen op, maar wat is er nou daadwerkelijk aan de hand op Brodie’s Watch en wie is toch die man die Ava steeds blijft zien?
“Ik herken die geur, het is zijn geur. Hij hield van de zee, maar het was de zee die zijn leven nam.
In de armen van de zee vond hij zijn eeuwige rustplaats, maar in dit huis leeft een spoor van hem voort.”
En daar was dan weer eindelijk een boek van de hand van Tess Gerritsen, wauw wat keek ik daar toch onwijs naar uit zeg. Ik ben al zo lang als dat ik me kan herinneren fan van haar werk en was dan ook als een kind zo blij dat ik dit boek mocht lezen en recenseren. Maar bracht dit boek mij ook wat haar vorige werken deden bij mij?
“Dat is het voordeel van schrijver zijn: er zijn dagen dat ik niemand zie. De buitenwereld is vol conflicten en teleurstellingen.
Waarom zou ik de deur uit gaan als ik alles wat ik wil en nodig heb binnen deze muren kan vinden?”
Tess Gerritsen is vooral bekend geworden met haar razend populaire thriller serie van en over Rizolli & Isles (die ook nog eens in een tv serie is uitgebracht). Daarvoor schreef ze vooral op zichzelf staande medische thrillers. Met haar eigen opleiding en werk als arts is zij hier natuurlijk geknipt voor, maar ze brak pas echt door met de eerder genoemde reeks.
Schaduw van de nacht is haar tweede standalone die ze heeft geschreven buiten de reeks om. En ik was er dus voor het lezen ook op voorbereid dat dit anders kon zijn dan dat ik normaal gewend ben van Tess. En ik kan je vertellen, dat is dit boek absoluut. Tess is een weg ingeslagen die ze nog niet eerder is begaan in geen van haar boeken hiervoor. Het is absoluut een thriller, maar dan ook een met een duister randje, maar niet zo een die je normaal bij haar zou verwachten.
Nee, dit keer heeft Tess er een paranormaal tintje aan gegeven en wat doet ze dat goed. Ik heb me werkelijk geen moment verveeld bij het lezen van dit boek, ik vond het enorm goed in elkaar zitten en hield af en toe mijn hart vast hoe het af zou lopen. Niet omdat ik het nou doodeng vond, maar ze weet het zo te beschrijven dat je je van alles in je hoofd gaat halen welke kant het op zou kunnen gaan en dan toch… gaat het net even anders. Ik hou daarvan, dit is Tess Gerritsen en man wat schrijft die vrouw toch goed. Ja, het is volkomen anders dan haar voorgaande boeken, maar dan alsnog ik ben hier volledig open minded ingegaan met lezen en ik vond het een heerlijk boek. Net zo goed als haar andere? Okay, misschien heel ietsje minder goed, maar dit verhaal is absoluut de moeite waard om te gaan lezen. En als je een Tess fan bent, mag dit boek gewoon niet in je collectie ontbreken! Ik geef dit boek dan ook een dikke 4 en halve ster.
“Het is ook een huis met geheimen, in een dorp met geheimen.
Maar we hebben allemaal geheimen. En die van mij zijn het diepst verborgen.”
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
