"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Schaduwdag

Dinsdag, 25 mei, 2021

Geschreven door: Noortje Brink
Artikel door: Liliën LP

Veel te gauw was het verhaal voor mij voorbij. Ik wilde meer

[Recensie] Sinds het debuut van Noortje Brink, Hotel van sneeuw ben ik fan van haar werk. Vooral Waddenstorm greep me enorm aan. Brink is weer terug met de thrillernovelle Schaduwdag.

Naomi is zeventien als ze halsoverkop en in het diepste geheim haar leven en vrienden in Zierikzee achter zich laat om een nieuw anoniem leven op te bouwen in Amsterdam. Nu vijftien jaar later heeft ze een carrière, haar kat Grover en een leuke vriend. Maar toch is ze nog steeds bang. Ze durft geen vrienden te maken en haar relatie met Tim is van haar kant uit nog steeds oppervlakkig na een jaar. Tim en zijn ouders zijn dol op haar en Tim zou liever gisteren dan vandaag nog met haar samenwonen.

Op hun eenjarig jubileum besluit Tim Naomi een korte stedentrip cadeau te doen: een lang weekend Zeeland en met name naar Zierikzee. Hij wil graag zien waar Naomi vandaan komt. Lief van Tim maar aan de andere kant zijn er genoeg aanwijzingen dat Naomi haar afkomst en haar herinneringen wil vergeten. Naomi twijfelt nog, maar ze wil Tim geen pijn doen en besluit mee te gaan. Ze denkt dat ze genoeg veranderd is om met een zonnebril en grote zonnehoed onherkenbaar te blijven.

Op weg naar Zeeland probeert ze er nog onderuit te komen, maar dan besluit ze dat het weekend weg wel moet meevallen. Al binnen enkele tellen wordt Naomi herkend door een oud schoolvriendinnetje. Tot overmaat van ramp plaatst Fenna een post op Facebook. ‘Shit. Ze keek geschrokken om zich heen. De mensen in het café mocht ze dan niet herkennen, Zierikzee was en bleef een dorp. Dat zij terug was, zou hier als een lopend vuurtje rondgaan.’ Hoofdstuk 10

Boekenkrant

Al snel wordt voor mij duidelijk voor wat en vooral wie Naomi bang is. De waarheid gezegd, ik was nogal nerveus geworden en had, als ik Naomi was, echt nooit een voet terug in Zeeland gezet. Friesland is ook leuk voor een lang weekend en precies aan de andere kant van het land.

Niet veel later achterhaalt het verleden Naomi. Vanaf dan hebben zij en Tim niets meer te zeggen over hun eigen leven, dat wel eens veel korter kon worden dan gedacht.

Brink weet weer een spannend verhaal neer te zetten. Ik heb het eerder gezegd, maar ik zou graag een langer verhaal van haar willen lezen. Doordat het verhaal in 102 pagina’s gepropt moest worden, gebeurt er teveel in te weinig tijd. De spanning wordt daardoor niet langzaam opgebouwd. Het is de ene explosie na de andere. Sommige verhalen kunnen dit hebben, maar Naomi’s verhaal verdient tijd en aandacht. Het is een vreselijk verhaal en ik wilde daar even bij stilstaan. Maar voor ik daarvan was bekomen, moest ik mijn aandacht weer op iets anders richten. De gruwelijkheden en martelingen hadden breeduit uitgemeten mogen worden, zodat je je nagels tot op het bot kon afkluiven. Veel te gauw was het verhaal voor mij voorbij. Ik wilde meer. Brink kan meer. Drie sterren voor een afschuwwekkende thriller.

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur: