Je moet Valta zelf gaan beleven!
[Recensie] Droomvlucht, je kent het wel uit de Efteling. Dit gevoel gaf het eerste deel van het boek mij helemaal. Het is zo beeldend op papier gezet. Het bladerdak is zo dik, dat de zon veel lagen niet bereikt. Maar de bomen hebben spiegelblad. Zweefmeren, zijn ook zo prachtig. Dit boek is zo origineel! Ook zijn er veel huisjes en touwbruggen en bloemenpracht. Maar als de duisternis zijn intrede doet, verdwijnt deze wereld. De duisternis slokt elk beetje licht op. Er komen bloeddorstige wezens voor in de plaats. Als lezer voel je dat de tijd dringt. Is er nog wel een puntje licht over in de duisternis? Of is deze wereld voorgoed verdorven? Het geeft deze fantasy een dystopisch tintje.
Bijzondere wezens en magie
Er komen veel wezens en soorten nimfen voorbij. Door het beeldend schrijven, kun je er een goed beeld van vormen. Ik vind zelf de Skiffen erg leuk. Mijn favoriet is dan ook Rezka.
Het boek zit ook vol met magie. De planten zijn bijzonder, maar Ayen is ook een geweldig goed neergezet personage. Wat ik ook prachtig vond waren de draken: De leegte-ademers. Zij kunnen iets doen dat ik nog nooit in een boek heb zien voorbij komen. Duim omhoog! Sommige personages komen pas wat later in het boek voorbij.
Epische eindstrijd
De strijd op het eind is ook echt episch! Je zit op het puntje van je stoel. Het boek zakt geen moment in. Je blijft in het verhaal gezogen worden. Dit is een pareltje voor in je boekenkast, als fantasy lezer. Ik hoop nog veel te lezen van deze auteur in de toekomst.
Na het lezen van dit dikke boek, had ik het idee dat ik een hele serie had uitgelezen. Hij stopt gewoon alles in een boek en dat is bijzonder knap. Je moet alleen wel je aandacht bij het verhaal houden. Er gebeurt veel en het zit bomvol actie.
Eigenlijk kan ik nog urenlang doorpraten over dit boek. Maar je moet de Valta echt zelf gaan beleven!
