"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Scherven van het verbond

Zaterdag, 18 september, 2021

Geschreven door: Joost Uitdehaag
Artikel door: Johan Klein Haneveld

Heel sterk fantasydebuut

[Recensie] Dit fantasydebuut van een Nederlands auteur, Joost Uitdehaag, is echt veelbelovend. Ik moet bekennen dat wat ik hiervoor van Nederlandse schrijvers had gelezen niet echt heel sterk was (eentje las ik zelfs niet uit). Het genre is erg klein in ons land, en fans lezen vaak in het Engels, waardoor startende auteurs uit het eigen taalgebied worden beperkt tot kleine uitgevers en een nichepubliek. Daar is niks mis mee, want de fans van Nederlandse genreliteratuur zijn vaak enthousiast en de auteurs benaderbaar, maar op het gebied van kwaliteit heeft het beperkingen. Dit boek toont echter aan dat er pareltjes tussen zitten, en het heeft ertoe geleid dat ikzelf veel meer van Nederlandse auteurs ben gaan lezen.

Het was duidelijk dat het om een debuut ging en er waren een paar kleine puntjes qua stijl en plot die ik zelf anders zou hebben gedaan, maar voor het grootste deel laat de schrijver zien hoeveel denkwerk hij heeft gestoken in deze wereld en in zijn hoofdpersoon. Dit is heel duidelijk een liefdewerk en dat zijn de beste boeken. Ik waardeerde de setting van het verhaal: een wereld die zich in een verder stadium van vernietiging bevindt dan meestal in het genre het geval is, op het punt om onder de voet te worden gelopen door mysterieuze insectachtige ‘demonen’, waarin het kleine groepje mensen dat probeert de mensheid te redden heel goed het laatste stukje beschaving kan wezen dat is overgebleven. De religie van deze wereld is goed uitgedacht. En ik waardeerde de complexe karakters, met voor het merendeel gemengde motivaties. Ze waren goed beschreven en ik kon met ze ‘van binnen’ meereizen, in plaats van ze van buiten te moeten volgen. Ze voelde voor mij als echte mensen en ze hadden moeilijke beslissingen te nemen. Ik snap zelf niet de klachten van andere recensenten die vinden dat het moeilijk is met de hoofdpersoon mee te leven. Fulia heeft een moeilijk leven gehad en moest daar het beste van zien te maken. Natuurlijk heeft ze daardoor moeite met ‘anger management’ en vind ze het moeilijk anderen te vertrouwen! Wie zou die problemen niet aan zo’n jeugd overhouden? Ik vond het geloofwaardig, net als haar moeite met zelfvertrouwen.
Het vervolg van dit boek is ook erg goed!

Eerder verschenen op Hebban

Archeologie Magazine

Boeken van deze Auteur: