Ik en Schildpad
[Recensie] Dit verhaal is er een met lagen. Het verhaal leest makkelijk en is goed te volgen. Maar dan opeens grijpt het verhaal je en vraag je je af: gaat dit verhaal alleen over de innige vriendschap tussen de hoofdpersoon en Schildpad?
Het verhaal begint heel warm. De avond voor zijn verjaardag vraagt de hoofpersoon aan zijn opa of hij nog een keer het verhaal van Schildpad wil vertellen. Opa vertelt het verhaal over hoe hij, toen hij klein was, vriendschap sloot met Schildpad. Deze schildpad had hij gekregen van zijn opa. Op een gegeven moment komt er een meneer langs en die vertelt onheilspellend dat schildpadden maar blijven groeien en groeien en wel meer dan honderd jaar kunnen worden. En inderdaad, Schildpad blijft groeien, wordt een blok aan het been en er moeten maatregelen worden genomen. Opa en Schildpad moeten uit elkaar. Maar gaan zij het redden zonder elkaar?
Aan het begin van het verhaal wordt verteld dat Schildpad uit het geboorteland van opa komt en helemaal mee over de grote oceaan is gereisd. Na een tijdje worden Schildpad en de hoofdpersoon hier vreemd gevonden. Dit wordt adembenemend geïllustreerd in een prent dat Schildpad en de hoofdpersoon op een schoolplein zitten en dat er door de schoolkinderen een lijn om hen heen is getrokken. Dit is letterlijk iemand in een hokje plaatsen. Als je je anders gedraagt of andere voorkeuren hebt dan de mensen om je heen, wordt je dan buiten de groep gezet en dus in een hokje geplaatst? Terug in het geboorteland van opa zijn Schildpad en de hoofdpersoon helemaal niet vreemd. Daar loopt iedereen met een schildpad. Een prachtig boek om bij kinderen een waardevolle discussie te ontlokken. Daar kan geen methodeles tegenop.
De schrijfster Marit Törnqvist is geboren in Zweden maar opgegroeid in Nederland. Ze studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie. Naast dat ze illustreert, schrijft ze ook mooie verhalen. Dit boek is een combinatie van beide. Mooie teksten gaan vergezeld van evenzo mooie prenten. De prenten met warme, rode, oranje tinten worden afgewisseld met prenten in koele grijstinten. Eigenlijk net zoals het verhaal waarin gevoelens van vriendschap en liefde worden afgewisseld met gevoelens van missen en afscheid nemen.
En ja, Schildpad wordt met een hoofdletter geschreven. Schildpad is voor de hoofdpersoon meer dan een dier het is een mens, zijn beste vriend.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
