Seizoensthriller heeft meer nodig dan een pak sneeuw
[Recensie] Of het nou lente, zomer, herfst of winter is, Suzanne Vermeer heeft boeken voor elk seizoen. Zo ook Midwinter, zoals je aan de titel al kunt horen is dit boek geschikt voor de koude gure avonden die ons helaas tegemoet gaan komen. De winter is nooit mijn favoriete seizoen geweest, maar in boeken is de winter altijd wel een gezellig tafereel. De boeken van Suzanne Vermeer hebben een bepaald imago. Ze lezen makkelijk weg, zijn niet al te ingewikkeld en bevatten niet veel diepgang. Ik vind dat persoonlijk niet erg, maar als je meer van boeken houdt met meer diepgang zou ik deze overslaan.
Het verhaal begint bij Alice. Je merkt duidelijk dat Alice een trauma heeft opgelopen bij een gebeurtenis van vroeger. Door tijdsprongen in het verhaal kom je er al gauw achter welk drama zich heeft afgespeeld als tiener zijnde. Alice heeft na dat drama afstand genomen van haar oude leven en heeft een nieuwe start gemaakt. Toch merk je aan alles dat het niet goed gaat en dat ze het verleden met zich mee neemt.
Iemand die achter Alice aanzit
Aan het begin van het verhaal voel je een bepaalde dreiging. Er zijn stukjes geschreven uit een ander perspectief, waardoor je weet dat er iemand achter Alice aanzit. Voor mij was het al vanaf hoofdstuk 5 duidelijk wie diegene is. Ook al weet ik van tevoren dat de boeken van Suzanne Vermeer niet ingewikkeld en een tikje voorspelbaar zijn, toch vond ik dit jammer. Er worden nog wel pogingen gedaan om andere personages verdacht te maken, maar dat lukt niet.
Op een gegeven moment komt Alice weer in contact met haar oude vriendengroep. Ze gaat de uitdaging aan en gaat terug naar de plek waar acht jaar geleden het drama zich heeft afgespeeld. Suzanne Vermeer heeft de onzekerheid van Alice mooi weergegeven. Zij maakt een mooie ontwikkeling door in haar persoonlijkheid.
Het gevaar is op de achtergrond aanwezig, maar niet zo zeer dat het boek echt spannend te noemen is. Pas de laatste 30 bladzijden dacht ik “ja nu komt het”. Omdat het boek zo makkelijk wegleest was er voor mij geen reden om er mee te stoppen maar het is niet zo dat je door de spanning blijft lezen.
Het einde was precies zoals ik had verwacht. Ik heb even nagekeken hoe ik de andere boeken van Suzanne Vermeer beoordeeld heb. Mijn beoordelingen variëren altijd van 2 tot 3 sterren. Alleen Het paradijs wist mij beter te bekoren. Toch hebben de boeken van Suzanne Vermeer iets makkelijks, waardoor ik het regelmatig probeer en ze zeker niet met tegenzin lees. Midwinter hoorde helaas bij een van de boeken die ik twee sterren geef.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
