De plot zit vol verrassingen
[Recensie] Maud is IC-verpleegkundige en op de afdeling waar zij werkt ligt een man in coma waarvan niemand weet wie hij is. Ze noemen hem maar Tom. Rechercheur Richard is belast met het onderzoek naar de echte identiteit van Tom. Na een oproep in Opsporing Verzocht meldt zich één getuige, maar zij overlijdt voordat zij überhaupt haar verhaal kan doen.
Caristiena is ook IC-verpleegkundige en is nieuw in het ziekenhuis. Ze komt uit Italië en dit is haar eerste baan in een Nederlands ziekenhuis. Sinds haar komst gebeuren er onverklaarbare dingen in het ziekenhuis. Heeft zij er iets mee te maken of is het allemaal toeval?
Slaap maar zacht is een thriller met veel grote rollen voor veel personages. Elk belangrijk personage heeft ook een eigen verhaallijn. Je hebt Maud, de hoofdpersoon; Caristiena, de nieuwe verpleegster; Richard, de rechercheur; Eefje, de partner van Richard en Finn, de zoon van Maud. Gelukkig is het wel heel overzichtelijk en duidelijk. Het boek is namelijk ingedeeld in dagdelen en begint op maandag tijdens de dagdienst. De dagdelen zijn weer opgedeeld in korte stukjes van het verhaal waarin je steeds meekijkt vanuit het oogpunt van een van de personages. Dit leest heel prettig en omdat de stukjes vrij kort zijn, leest het ook heel vlot en zit er veel dynamiek in het verhaal.
Finn, de zoon van Maud, heeft een verrassend grote rol in het geheel. Aan het begin lijkt het alsof zijn deel niets te maken heeft met het verhaal en voelt het een beetje alsof hij voor de ‘opvulling’ is, maar tegen het einde van het boek vloeit het heel goed samen en komt zijn kant tot een einde die je niet zou verwachten.
In de stukjes vanuit het oogpunt van Caristiena gebruikt Jansma af en toe wat Italiaanse woorden of zinnen, maar niet alles wordt vertaald. Persoonlijk vind ik dat niet heel erg prettig omdat ik wil weten wat ik lees en ik het niet fijn vind om dat soort dingen constant te moeten googelen.
Als lezer weet je al vrij snel wat de rol van Caristiena is in het geheel. Het hele boek door ben je daar mee bezig en lees je richting de uitkomst van het verhaal toe. Maar in de laatste 20 pagina’s verandert ineens alles. De plot zit vol verrassingen en is behoorlijk onverwacht. Alle mysteries worden opgelost, maar niets blijkt te zijn zoals je eerst dacht.
Als je een boek van De Crime Compagnie in je handen hebt, weet je dat het wel goed zit. En zo is dat ook met Slaap maar zacht. Vier dik verdiende sterren van mij.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
