Een thriller met meerdere lagen en boodschappen
[Recensie] Het door Carl Morck aangestuurde Cold Caseteam krijgt het in boek acht bijzonder zwaar te verduren. De medewerkers van afdeling Q krijgen te maken met een ongekende terroristische dreiging. Zowel in Denemarken als daarbuiten zullen politie en inlichtingendiensten hun handen in elkaar moeten slaan om een aanslag van ongekende grootte te stoppen. Aan de basis van dit alles ligt het levensverhaal van teamlid Assad.
Van Assad weten we dat hij van Syrische achtergrond is en al jaren een zeer gewaardeerd lid is van het Deense onderzoeksteam. Rond deze gedreven en sympathieke man zijn veel vragen ontstaan in de afgelopen jaren maar Assad laat nooit veel los over zijn verleden. Vanwege dat mysterie is de shock des te groter wanneer tot iedereen doordringt hoe de zaken ervoor staan. Niet eerder hadden ze te maken met een meer persoonlijke zaak dan deze.
De roemloze journalist Joan Aiguader is alles van betekenis in zijn leven kwijt. Hij ziet het niet meer zitten wanneer een schrijnend verhaal van een Middellandse Zee vluchteling zijn pad kruist. Niet wetende dat het 2117e slachtoffer zijn leven voor altijd zal veranderen. Achteraf zal hij wensen dat zijn journalisteninstinct en wanhoop hem de andere kant op hadden gedreven dan naar Cyprus. Maar dan is het te laat.
Ghaalib is een levende demon uit het verleden van Assad en heeft gezworen wraak te nemen. Hij gaat hiervoor een grootse terreurdaad niet uit de weg. Assad en Carl belanden in Duitsland waar ze op een sneltrein stappen van terreur, dreiging en dood die door Ghaalib wordt aangedreven. In samenwerking met de Duitse inlichtingendienst proberen de Denen een aanslag te verhinderen. Het is alleen zo dat Ghaalib alles tot in de finesse heeft voorbereid en deze troef continu uitspeelt. Dit tot wanhoop van zijn achtervolgers.
Slachtoffer 2117 begint met een indringend gedicht. ‘De vingers der verdronkenen’ blijft lange tijd aan me kleven waardoor ik met moeite in het verhaal kom. Meteen is duidelijk wat als rode draad door het verhaal zal gaan lopen maar ook dat er eindelijk antwoorden gaan komen op de vragen die ik rondom Assad heb. Na zeven thrillers was het ook echt tijd voor zijn verhaal.
Adler Olsen heeft met Slachtoffer 2117 een keiharde en actuele terreurthriller geschreven. Vanuit diverse personages wordt het verhaal verteld. Afwisselend lezen we vanuit het perspectief van Carl, Assad, Rose, Gordon, Alexander, Ghaalib en Joan. Dit klinkt veel maar de opbouw van dit boek is dusdanig rustig dat je alle tijd krijgt om ieders verhaal goed mee te krijgen. Dit laatste is zowel de kracht als de valkuil van Slachtoffer 2117. Hoe dat zo? Dit verhaal is breed uiteengezet zodat je goed doordrongen wordt van alles dat speelt, en dat is veel. Hierdoor is er, vooral de eerste 150 pagina’s, weinig sprake van vaart. Het boek leg je hierdoor gemakkelijk weg en duurde het voor mijn doen erg lang eer ik het uit had.
Toch krijg je een goed verhaal voorgeschoteld dat laat zien hoeveel impact de vluchtelingenproblematiek genereert. De gevolgen van het grote aantal vluchtelingen voor Europa en hoe moeilijk het is om te filteren met wie je te maken hebt. Gelukszoekers of politieke vluchtelingen, terroristen of oprechte mensen die hopen op een nieuw leven. Dit verhaal belicht meerdere kanten van een verhaal en daarmee is het geen gemakkelijke doorsnee thriller, je moet er wel voor gaan zitten en omdat het verhaal soms echt (te)lang duurt is het geen vluchtig te lezen boek.
Slachtoffer 2117 is een thriller met meerdere lagen en boodschappen. Het is zeer kundig in elkaar gezet, precies zoals je van Adler Olsen mag en kan verwachten, daarin heeft ie me zeer zeker niet teleurgesteld. Ondanks dat de situatie in Berlijn me heel bekend voorkwam zag ik deze zonder problemen zo voor me, dat is ook te danken aan de beeldende schrijfstijl van deze auteur.
Al bij al heb ik zeer zeker genoten van deze dikke pil. Ook al was het met vlagen even doorbijten, het zit ontzettend goed in elkaar. Alle bekende personages druppelen langzaam binnen, maar toch kun je ieder boek als standalone lezen. De route is zorgvuldig uitgezet en dan is het een kwestie van kijken of je vermoedens uitkomen. In grote lijnen, als je Adler Olsen kent, weet je dat hij je zal verrassen met originele personages, scherpe dialogen, een knipoog en onverwachte wendingen. Hierdoor blijven zijn thrillers keer op keer uitnodigend om gelezen te worden. Daarom ook vier dikke sterren!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
