Sociologie is te ‘nationalistisch’
[Signalering] Sociologen hebben de neiging ongelijkheden vrijwel uitsluitend op het niveau van de natiestaat te onderzoeken. Voor zover ze al over de landsgrenzen kijken, beperken ze zich tot comparatieve studies. Zo vergelijken ze bijvoorbeeld percentages over armoede in de lidstaten van de Europese Unie. Volgens Anja Weiß is het de hoogste tijd dit methodologisch nationalisme achter zich te laten.
Zij presenteert in haar boek een sociologie die transnationale vormen van ongelijkheid (tussen bijvoorbeeld regio’s en groepen) onder de aandacht brengt. Daartoe heeft ze een theoretisch model ontwikkeld dat behulpzaam is bij het empirisch onderzoek naar mondiale ongelijkheden. Dit model integreert drie wetenschappelijke tradities die voor het onderzoek naar ongelijkheden relevant zijn. Allereerst de traditie die is geïnspireerd door Marx en ervan uitgaat dat de arbeidsdeling die inherent is aan de kapitalistische productiewijze uitbuiting met zich meebrengt en bijgevolg tot ongelijkheden leidt. Voorts staat Weber aan de wieg van een traditie die de oorzaak van ongelijkheden vooral ziet als gevolg van de uitsluiting van anderen door belangengroepen. Tot slot is er de met name door Foucault op de rails gezette traditie die erop wijst dat de constructie van identiteitsbepalende categorieën (man/vrouw; autochtoon/allochtoon, homo-/heteroseksueel, etc.) tot ongelijkheden leidt.
—
Eerder verschenen in Sociologie Magazine
