"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Spelenderwijs verbinden en hechten

Dinsdag, 16 april, 2019

Geschreven door: Micheline Mets
Artikel door: Karl van Heijster

Spelenderwijs ontwikkelen

[Recensie] Natuurlijk, kinderen leren van instructie, diepe zuchten en het langzaam herhalen van die instructie. Maar kinderen ontwikkelen zichzelf net zo hard – beter zelfs, vooral op jonge leeftijd – door te spelen. Ga maar na wat je allemaal al moet kunnen om alleen maar een bal over te kunnen gooien. Een goede opvoeder doet er dus goed aan zoveel mogelijk (fysieke) spelletjes met de kroost te spelen. Wie na klassiekers als overgooien en verstoppertje spelen toe is aan wat variatie daarin, kan terecht bij Spelenderwijs verbinden en hechten van Micheline Mets. Mets somt in haar boek meer dan 100 spelletjes op, draagt zelfs variaties aan en geeft aan op welk gebied deze kinderen helpen in hun ontwikkeling.

Ze beroept zich daarbij op haar jarenlange ervaring als speltherapeut voor jonge kinderen. Dat is ontzettend veel waard, maar wordt slechts zelden expliciet ingezet. Ze wisselt haar beschrijvingen van de spelletjes maar op spaarzame momenten af met persoonlijke anekdotes over de uitwerking die zo’n spelletje op een kind kan hebben. Zo blijken kinderen met hechtingsproblemen in haar ervaring dol te zijn op verstoppertje spelen – niet omdat ze zichzelf graag willen verstoppen, maar omdat ze graag gevonden willen worden. Helaas beperkt Mets zich voor het grootste gedeelte van het boek tot vrij droge uiteenzettingen van de door haar geselecteerde spelletjes, zonder haar concrete ervaringen over de effecten ervan te delen.

Het theoretisch kader van waaruit ze haar spelletjes belicht zal namelijk wel wat mensen afschrikken: de antroposofische pedagogiek van Rudolf Steiner. Mets weet zijn zweverig klinkende taxonomie van zintuigen echter goed genoeg naar de nuchtere werkelijkheid te vertalen om scherp te krijgen in welk opzicht haar spelletjes van nut kunnen zijn. De ideeën van Steiner functioneren in haar boek slechts als referentiemateriaal: is dit spelletje goed voor de tastzin of de (zelf)bewegingszin? Hoewel de theorie dus niet onbesproken blijft, is Spelenderwijs verbinden en hechten echt een praktijkboek. Ouders en speltherapeuten kunnen het boek op een willekeurige pagina openslaan en daar hun inspiratie opdoen voor de meest uiteenlopende spelletjes, afgestemd op de behoeften van het kind. Zo brengt Mets plezier en ontwikkeling bij elkaar, en kan er geleerd worden zonder te hoeven instrueren, te zuchten en opnieuw te beginnen.

Boekenkrant

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles