In stilte genieten van sterke Australische speurder
[Recensie] Een van de grootste crime-auteurs van Australië, tevens winnaar van een hele serie awards in eigen land, is Garry Disher. Daarnaast grossiert hij ook op internationaal vlak in prijzen en nominaties. In schril contrast staat op de omslag van dit boek dat Spoorloos zijn eerste thriller is die in het Nederlands is vertaald.
Het verhaal start in 2000 wanneer de moeder van Charlie Deravin vermist raakt. Plaats van handeling is een klein Australisch kustplaatsje met een groot ons kent ons-gehalte. Al snel maken we een tijdsprong naar 2020. Al twintig jaar lang is er taal noch teken ontvangen van de verdwenen moeder. De zoon keert terug in het stadje wanneer het lichaam van een persoon wordt opgegraven. Hij merkt dat de rol van zijn vader in deze vermissing die van verdachte is. Zowel vader als zoon hebben een verleden bij de politie en worden met de nek aangekeken. Charlie onderneemt een poging om het raadsel rond de verdwijning van zijn moeder op te lossen. Tevens hoopt hij hierdoor de verdachtmakingen aan het adres van zijn vader te stoppen. Hij kan niet op veel medewerking rekenen.
Complexe whodunit
Spoorloos is een weinig originele titel voor een verhaal dat dit wel is. Een complexe whodunit vanuit een trage vertelstijl. Je zou bijna de vergelijking met Agatha Christie maken op basis van dit oordeel. Maar die vlieger gaat niet op. Het is een eigentijds verhaal dat zich afspeelt in het 2020 van Australië. Dreigende bosbranden, de COVID-19 pandemie en opwarming van de aarde vormen de achtergrond van dit verhaal, dat een aantal spannende versnellingen kent. Doorgaans wordt het verhaal in alle rust en bovenal zorgvuldig verteld met veel aandacht voor de schoonheid van dit continent. Na verloop van tijd waan je je in dit dorpje waar je zo heerlijk kunt surfen in de oceaan en wandelen over het strand.
De personages laten meer van zichzelf zien naarmate het verhaal vordert. Er wordt ook meer duidelijk over wat zich twee decennia eerder heeft afgespeeld. Zo is er naast het eigenlijke verhaal veel ruimte voor de psyche van de pakweg tien personages die een prominente rol spelen.
Verwacht geen doldwaze actie en achtervolgingen in Spoorloos. Een gedegen thriller die doet denken aan Jack Reacher, zonder de spierballen en de vechtersmentaliteit. Het weet de sfeer van het verhaal en de omgeving prachtig te gebruiken om een thriller af te leveren die tevens de angst belicht van een zoon die vreest om naast zijn moeder, jaren later ook zijn vader te moeten missen. Wie is slachtoffer en wie is dader?
In een wereld waarin we steeds meer warmlopen voor korte prikkels, over the top, likes, snippets en de zappcultuur werkt een verhaal waarin je rustig adem kunt halen, om je heen kunt kijken en in stilte kunt genieten, zeer verfrissend. Garry Disher verdient meer Nederlandse vertalingen.
—
Eerder verschenen op Boeken-cast
