Een thriller met twee gezichten
[Recensie] In Stockholm is een seriemoordenaar actief. Hij filmt zijn slachtoffers wanneer zij zich veilig wanen in de beslotenheid van hun huis en plaatst de korte filmpjes op YouTube. Nog voor de politie de potentiële slachtoffers op het filmpje kan identificeren, slaat de moordenaar toe en brengt hen op gruwelijke wijze om het leven. De moorden worden onderzocht door een politieteam onder leiding van de hoogzwangere inspecteur Margot Silverman. Als een getuige van een moord zich van de gruwelijke misdaad niets kan herinneren roept Margot de hulp in van psycholoog en hypnotiseur Erik Maria Bark maar veel levert het niet op. De enige die een waardevolle bijdrage aan het onderzoek zou kunnen leveren is de verdwenen commissaris Joona Linna. Veiligheidsagente Saga Bauer slaagt erin Linna op te sporen en hij keert terug naar Stockholm.
Lars Kepler is het pseudoniem voor het Zweedse schrijversechtpaar Alexandra Coelho Ahndoril en Alexander Ahndoril. Zij debuteerden in 2010 met de indrukwekkende thriller Hypnose, die gevolgd werd door Contract, Getuige en Slaap. Stalker is het laatste deel met commissaris Joona Linna in de hoofdrol. De eerste helft van Stalker is opnieuw van een hoog niveau. Een origineel en goed opgezet verhaal met mooie personages, veel vaart en de nodige spanning. De beschrijvingen van de moorden zijn expliciet en gruwelijk zoals we van Lars Kepler gewend zijn. Het lot van Joona Linna is met veel gevoel geschreven en ontroert. Margot Silverman is nieuw in de serie en dat is even wennen. Joona Linna heeft natuurlijk het voordeel dat hij in de hele serie aanwezig is waardoor Lars Kepler de mogelijkheid hadden om hem een degelijke ontwikkeling te laten doormaken. Margot Silverman daarentegen kan nog niet echt overtuigen.
In het tweede deel van Stalker gaat het verkeerd. De snelheid in het verhaal en de spanning nemen weliswaar toe maar de geloofwaardigheid is daaraan omgekeerd evenredig. Het verhaal verliest alle overtuiging, de hoofdrolspelers zijn ineens een stuk minder authentiek, de ontknoping is overdreven en de actie te doorzichtig. Lars Kepler laten het verhaal ontsporen. Het is teveel van het goede. Deze ontwikkeling is echt heel erg jammer, zeker als je weet hoe goed Lars Kepler een verhaal kunnen construeren en hoe kundig en overtuigend zij een plot naar een zinderende en geloofwaardige ontknoping toe kunnen schrijven.
Stalker is een thriller met twee gezichten, een overtuigend eerste deel en een ongeloofwaardig tweede deel. Een thriller die uit de bocht vliegt. Hopelijk slagen Lars Kepler erin om bij het schrijven van deel zes van de serie hun oude, vertrouwde niveau weer te halen. Misschien moet Joona Linna de samenwerking met Saga Bauer maar weer eens nieuw leven inblazen.
—
Eerder verschenen op Hebban
2014
