"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Stranddagboek

Zaterdag, 15 augustus, 2020

Geschreven door: Emily Henry
Artikel door: Paula van Mourik

[Recensie] Wie geregeld een bezoekje brengt aan Instagram en dan met name de Amerikaanse bookaccounts,  kan het niet ontgaan zijn dat Beach Read lovend is ontvangen in de Verenigde Staten. Ik was dan ook zeer verheugd toen ik hoorde dat dit boek in Nederland verscheen.

Mijn verwachting over Stranddagboek was een luchtige chicklit over twee mensen die elkaar ontmoeten en de hele zomer samen op het strand doorbrengen. Maar daar kom ik op terug. Stranddagboek is veel meer dan dat.

Waar gaat het verhaal over?
Toen January Andrews achtentwintig was, leidde zij volgens eigen zeggen het perfecte leven: perfecte ouders, perfecte vriend, perfect appartement en een perfecte baan als schrijfster van romantische verhalen. Maar nu is ze negenentwintig en is er van dat perfecte leventje niks meer over. Doodongelukkig, straatarm, bijna dakloos en heel erg single.

Het verhaal begint wanneer January aankomt bij het huisje aan het meer van haar inmiddels overleden vader. Ze heeft het geërfd en is van plan om er haar boek af te schrijven en het huis daarna te verkopen zodat ze weer wat geld heeft. Al snel maakt January op een onprettige manier kennis met haar chagrijnige buurman. Kort daarna komt January erachter dat haar buurman, ‘de chagrijn’ zoals ze die noemt, niemand minder is dan Augustus (Gus) Everett, haar rivaal op de universiteit en inmiddels ook een gevierd schrijver. Net als January heeft Gus een writersblock en net als January moet Gus binnenkort weer een boek publiceren. Het verschil tussen Gus en January is dat zij romantische verhalen schrijft met een goed einde en hij deprimerende literatuur. Omdat ze beiden denken dat ze in staat zijn om van hun gebruikelijke genre af te wijken, gaan ze een weddenschap aan: Gus schrijft een verhaal met een goed einde en January schrijft een literair meesterwerk. Wie het eerst zijn boek verkoopt, die wint.

Boekenkrant

Bijzonder aan Stranddagboek is dat het verhaal zowel een roman als een feelgood is. Voor mij is het vooral een roman, omdat het verhaal  veel meer is dan jongen ontmoet meisje en ze worden verliefd. Zowel January als Gus maken een zware tijd in hun leven door. De vader van January is een jaar geleden overleden en ze is erachter gekomen dat  haar vader een groot geheim met zich meedroeg waar haar moeder niet over wil praten en dat ze alleen moet zien te verwerken. Gus heeft ook het nodige meegemaakt en heeft het daar moeilijk mee. Beetje bij beetje kom je er achter wat zich allemaal heeft afgespeeld en hoe Gus en January dit een plek gaan geven in hun levens. De thema’s die aan de orde komen in dit boek zijn rouwverwerking, kanker, verboden liefdes, prestratiedruk. Zware thema’s,  maar gelukkig is er ook ruimte voor de  liefde.

Als lezer voel je de chemie tussen Gus en January. Ze trekken elkaar aan, maar stoten elkaar ook af. Een haat-liefde verhouding die is ontstaan toen ze samen studeerden aan de universiteit. Maar er valt geregeld wat te lachen, want zowel January als Gus beschikken over een flinke dosis humor en zelfspot.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van January. Wat Gus heeft meegemaakt en wat hij denkt en voelt maak je als lezer alleen op uit de gesprekken die  January met hem voert. Is het personage Gus daardoor oppervlakkig? Nee, wat mij betreft niet. Via January krijg je voldoende informatie over Gus mee om een goed beeld van hem te krijgen.

Alhoewel mijn verwachtingen over dit boek niet zijn uitgekomen, heeft het verhaal wel indruk op mij gemaakt en heb ik het met veel plezier gelezen. Een absolute aanrader!


Eerder verschenen op Hebban