"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Super supermarktwijnen

Zaterdag, 19 juni, 2021

Geschreven door: Harold Hamersma, Esmee Langereis
Artikel door: P. de Bee

Super supermarktwijnen

[Recensie] Daar is ie dan weer: de Grote Hamersma, ofwel DGH. Een begrip onder wijnliefhebbers, want al een flink aantal jaren krijg je voor een relatief gering bedrag een schat aan wetenswaardigheden van de Nederlandse wijnmarkt in handen. Netjes geordend trekken hier alle bovengemiddeld drinkwaardige wijnen, die je zoal in de grote supermarkten en drankenhandels kunt aantreffen, aan je echte én je geestesoog voorbij.
Deze editie omvat dik 400 bladzijden aan kleurrijke tekst van de hand van Harold Hamersma zelf, sinds een jaar of vijf in samenwerking met journalist/columnist/wijnschrijver Esmee Langereis. Een paar duizend wijnen worden behandeld, meestal kort, soms een stuk uitvoeriger, in de karakteristieke kernachtige stijl die we al jaren kennen. In slechts enkele treffende woorden wordt elke wijn degelijk neergezet en van een rapportcijfer met waardering volgens de schrijvers voorzien. Alle wijnen met een rapportcijfer vanaf 7 worden opgenomen in dit boek, eventueel met een gradatie van een plusje of een minnetje, of met een aparte aanduiding als een wijn extra opvalt in zijn soort of (prijs)klasse. Ter afwisseling vind je hier en daar wat humor of een leuk en bijzonder stukje achtergrondinformatie. Tegenwoordig is de Hamersma in kleur uitgevoerd en heeft elke besproken wijn ook een kleine foto van de bijbehorende fles meegekregen. De indeling is weer de bekende: per supermarkt, naar kleur (rood; rosé; wit), en dan land van herkomst. Met een symbool wordt aangegeven of een wijn mousserend is, of biologisch, biologisch-dynamisch, natuurwijn, fairtrade. De prijzen variëren van €3,50 tot €60. Aparte lijstjes met top-zoveel wijnen zijn bijgevoegd op druivensoort, nieuwkomers, biologisch, bubbeltjes, of gewoon ‘de beste’. Registers op de kleuren rood, rosé en wit zijn achterin toegevoegd.

Een fijn, modern boek waar helemaal niks mis mee is. Of… toch wel? Op een bepaalde manier miste ik iets, maar wat? De afgelopen jaren had ik DGH niet zo bekeken. Gelukkig kon ik teruggrijpen naar een eerdere editie van DGH, die ik nog heb liggen. Die van 2013. En toen werd me het verschil met 2020 wel duidelijk. Alleen al de omvang: toen ruim 800 bladzijden, nu de helft. Ja, de kwaliteit van het papier en de zwart/wit druk en opmaak van toen verschillen natuurlijk fors met de huidige versie, maar het verschil is ook dat er ongeveer het dubbele aantal wijnen in de oude versie werden behandeld (ruim 2400 toen tegen 1250 nu). Bovendien – en dat stoort me het meest – van aanzienlijk meer wijnzaken! En nu begrijp ik de boektitel pas goed: inmiddels worden uitsluitend de grote supermarkten (en een handvol kleinere) behandeld en niet meer de kleinere (online) zaken en slijterijen: toen bijna 100 zaken, nu slechts 24 stuks. De vraag is: waarom? Het enige dat ik hierover kan afleiden uit de inleidende tekst (want over deze wijziging in de opzet wordt verder nergens gerept) plus een persbericht, is dat op deze manier al zo’n 90% van de wijnverkoop zou worden gedekt. Aannemend dat dit klopt: waar blijven de kleinere zaken nu? Waarom zou je die opeens negeren? Die kunnen hier onmogelijk blij van worden – het betekent alleen maar nóg minder aandacht voor hun zaken. Zou hier wellicht een geldkwestie aan ten grondslag liggen? Of wordt het de auteur(s) wellicht langzamerhand allemaal te veel om zoveel wijnen van zoveel verschillende zaken te keuren? Want het is natuurlijk ook een enorme taak om dat te doen…

En dan zijn enkele andere punten nog niet genoemd. Zo heeft de tegenwoordige uitvoering een lijmrug gekregen (‘paperback’-stijl), waar het boek voorheen werd ingebonden en voorzien van een harde kaft (zodat het boek langer ‘boek’ blijft, in plaats van te vervallen tot een snel beduimeld exemplaar). Tevens ontbreken nu de aparte Biobijlage, de Druiveninfo en het Wijnwoordenregister. Kortom: DGH is niet meer DGH, maar een veel beperktere uitgave daarvan.
Niettemin is dit een waardevol overzicht van de huidige wijnvoorraad (blijkbaar 90%) uit de grootste supers en slijterijen van het land. Het is een prettig leesbaar naslagwerk en de opmaak en de tekst zijn opwekkend genoeg om eens wat anders dan anders te proeven van jouw favoriete supermarkt.
Maar wat mij betreft gaat men na deze ‘première’ van de Super Supermarktwijngids gewoon weer terug naar de oude, volledige uitgave.

Hereditas Nexus

Eerder verschenen op Kookboekennieuws.nl

Boeken van deze Auteur: