Voedselbos in wording
[Recensie] Thijs Goverde is een kinderboekenschrijver en cabaretier. Goverde heeft filosofie gestudeerd, daardoor diep leren nadenken en past dat toe in zijn fantasierijke verhalen. Hij debuteerde in 1998 met De purperen koningsmantel, een verhaal vol sprookjesachtige elementen. In 2003 verscheen zijn eerste jeugdboek De ongelofelijke Leonardo. Naast zijn schrijfwerk maakt Goverde humoristische theatervoorstellingen voor kinderen. Verder heeft hij meegewerkt aan Het grote rijksmuseum, een luisterboek over dit mooie museum in Amsterdam. Hij heeft een rijke fantasie, welke hij toepast in Supergroen, Helden en schurken van het voedselbos, een boek met 26 grappige verhaaltjes die geschikt zijn voor de gevorderde lezer vanaf tien jaar en natuurlijk om voor te lezen. En het leukste is dat de verhaaltjes in willekeurige volgorde gelezen of voorgelezen kunnen worden. Het is een leuk en grappig boekje met een groene hardcover, dat voorzien is van kleurrijke tot de verbeelding sprekende illustraties van Saskia Heijmans.
Eenmaal Supergroen, Helden en schurken van het voedselbos opengeslagen, dan valt meteen de kleurige plattegrond op van De Dassenhof, de tuin, waarin Goverde zich kostelijk vermaakt met kruid en onkruid en nog veel meer. Hij laat hierop zien hoe zijn droomtuin in wording is. In verhaaltje één vertelt Goverde dat hij een voedselbos wil maken met wilgenteen hutten, vuurplaatsen, groente en fruit dat hij kan verkopen.
Hij is veertig jaar en vraagt zich af of hij hier nog wel mee kan beginnen. Vervolgens gaat Goverde op onderzoek uit naar hoe oud bomen kunnen worden en op welke grond ze het beste geplant kunnen worden. En wat er allemaal voor beestjes in de bodem leven, zoals nuttige bacteriën die planten helpen om te groeien. Nuttige en minder nuttige planten komen uitgebreid aanbod door ze tot een op de verbeelding sprekende manier te beschrijven.
Bij elk hoofdstuk staat een passende fleurrijke illustratie die het bekijken waard is. Deze plaatjes slaan op de titel van het bijpassende hoofdstuk. Moeiteloos rol je van het ene hoofdstuk in het andere, al lachende om de beschrijvende en herkenbare manier van bijvoorbeeld de beruchte boterbloem, een echte woekeraar in een tuin. De boterbloem als superschurk en een paardenbloem als knecht, als dat niet tot de verbeelding spreekt? En wortels van wel anderhalve meter lang die diep in de grond water slurpen en ‘gangen’ graven. Dat veel onkruiden een helende werking hebben en gegeten kunnen worden dreigt een beetje in het vergeetboek te raken, maar niet bij Goverde die er uitgebreid over verhaalt. Op een speelse manier legt hij uit hoe onkruiden zich verspreiden en hoe het komt dat er onder volwassen bomen haast niets groeit. Goverde maakt er soms een vraag- en antwoordspelletje van en dan is het net of hij tot de lezer praat. Door de manier waarop het ontstaan van stikstof verteld wordt zou je meteen de tuin in hollen en de genoemde erwtenstruiken en lupine planten.
Supergroen, Helden en schurken van het voedselbos is leuk, leerzaam, hilarisch en vol enthousiasme geschreven.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
