[Recensie] De synode van Dordrecht is een bekend onderdeel van de Nederlandse geschiedenis en dat dat intussen al 400 jaar geleden is, is afgelopen jaar uitgebreid herdacht. Voor wie meer wil weten is er nu Synodestad van Fred van Lieburg, hoogleraar religiegeschiedenis aan de VU. Van Lieburg vertelt niet het al vaak herhaalde (en voor sommigen afschrikwekkend ingewikkelde) verhaal over predestinatie en andere theologische haarkloverijen, maar laat zien wat er daadwerkelijk gebeurde daar in Dordrecht.
Waarom eigenlijk in Dordrecht, wie mochten er (niet) komen, waar brachten ze hun tijd door, en wie heeft de houten bankjes gebouwd? Synodestad is beschrijvend, soms een beetje langdradig, en soms ontzettend spannend, vol heerlijke anekdotes waardoor je (net als met de prachtige kaarten aan de binnenkant van de omslag) het Dordrecht van vier eeuwen geleden levendig voor je ziet. Van Lieburg laat ook zien hoe de synode enerzijds een lokaal evenement was, wat allerlei praktische gevolgen had zoals een nieuw imago van de stad Dordrecht, en anderzijds een internationaal gebeuren, met buitenlandse synodeleden die toeristische uitstapjes maakten en de internationale pers die verslag deed. Met termen als ‘Europese topconferentie’, ‘nieuwe media’, ‘logistieke uitdaging’ en ‘financiële afwikkeling’ geeft Van Lieburg af en toe een aardige knipoog naar het heden. Tenslotte toont hij nog aan dat de bekende prent en het schilderij van de synode van Dordrecht een veel te ruim beeld van de zaal geven, in feite zaten de heren veel dichter bij elkaar en bij het vuur dan ik altijd gedacht heb.
—
Eerder verschenen in Geschiedenis Magazine
