Indrukwekkende en sterke vrouwen
[Recensie] Olivia Ruthledge, Lovie voor haar vrienden, heeft besloten de stad Charleston achter zich te laten en zich permanent terug te trekken in haar geliefde strandhuis Primrose Cottage. Voorheen bracht ze daar altijd de zomers door met haar kinderen Cara en Palmer en koestert warme herinneringen aan die tijden. Daarbij is Lovie een zogenaamde ‘schildpaddendame’. Iedere zomer ontfermt zij zich met een groep vrijwilligers over de eieren die de onechte Karetschildpadden aan de kust bij haar strandhuis leggen, dit doet ze al jaren. Ze leeft voor het voortbestaan en beschermen van deze indrukwekkende dieren.
Lovie heeft geen gemakkelijk leven gehad en de schildpadden waren haar uitvlucht. Nu is Lovie zeventig en is het tijd de balans op te maken. Een van de dingen die ze graag anders zou zien is de band met haar dochter Cara. Zij is al twintig jaar niet meer thuis geweest en woont in Chicago.
Lovie schrijft Cara een brief en vraagt haar naar het strandhuis te komen. Ook het leven van de veertigjarige Cara staat in het teken van veranderingen en het bericht van haar moeder, na al die jaren radiostilte, is de ideale reden om terug naar huis te gaan. Met de nodige bedenkingen reist Cara af naar de plek waar al haar herinneringen liggen. Ook de minder mooie. Het belooft een periode te worden waarin moeder en dochter elkaar opnieuw leren kennen en zaken zullen moeten benoemen. En dat zal niet altijd even gemakkelijk zijn.
In dit eerste deel van een vijfluik maken we kennis met een aantal indrukwekkende en sterke vrouwen. Behalve de gezamenlijke verhaallijn rondom moeder en dochter kom je van hen individueel ook veel te weten. Andere interessante personages verschijnen ten tonele en vullen het geheel aan. Zo heeft Lovie niet alleen een groot hart wat de flora en fauna betreft maar ze ontfermt zich ook graag over anderen. Sinds ze haar intrek heeft genomen in Primrose Cottage wordt ze vergezeld door de jonge Toy die ook zo haar problemen heeft. Het lijkt alsof alle vrouwen in dit verhaal op een keerpunt in hun leven zijn beland en dat deze hen op een mooie manier samenbrengt.
De onderliggende verhalen worden gaandeweg steeds concreter en verklaren daardoor wat er in het heden afspeelt. Dat gaat op voor alle hoofdpersonages. Terug naar het strandhuis speelt zich af aan de kust van Zuid-Carolina en de auteur weet die specifieke sfeer heel goed te benoemen. Haar gedetailleerde beschrijvingen van de prachtige natuur en de omgeving zorgen dat de lezer zich ter plaatse waant. Monroe blijkt in staat tot het beeldend vertellen van een prachtig familieverhaal dat zich afspeelt in een waanzinnig mooi stuk van de VS, het prachtige natuurgebied Intracoastal Waterway. Met haar moerassen, graslanden, rivieren, dolfijnen, vogels en schildpadden betreft het hier een geweldige natuurpracht. De koloniale sfeer van de jaren 30 is tastbaar aanwezig en bepaalde tradities worden trouw in stand gehouden, het geeft het geheel een unieke uitstraling.
Het verhaal doet iets met je, en of dat nu te maken heeft met het bijzondere thema van de schildpaddames, de getroebleerde familieband of het openstaan voor een tweede kans; eenmaal aan het lezen leg je het boek niet meer weg. Je wordt het verhaal ingezogen, je wordt zelf onderdeel van het geheel. De emoties lopen hoog op en het kost je geen enkele moeite daarin mee te gaan. Bittere momenten, jaloezie, oud zeer, vergeving en nieuwe kansen laten zien hoe een familie als deze zich door een moeilijke fase slaat. Het is tijd om zaken af te sluiten en om herkansingen de ruimte te geven. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot, net zoals in het echte leven.
Terug naar het strandhuis heeft me nog dagenlang beziggehouden. De prachtige penvoering van Mary Alice Monroe doet verlangen naar meer. Deze beklijvende roman, die moeiteloos heden en het beladen verleden met elkaar combineert, en door perspectiefwisselingen meerdere verhalen vertelt, is ronduit indrukwekkend. Het geeft een mooi beeld van complexe relaties, over vergevingsgezindheid. Het wordt een zomer die alles en iedereen voor altijd zal veranderen! Vanwege al het bovengenoemde geef ik deze roman heel graag 4 sterren, een absolute aanrader. Ik kijk dan ook enorm uit naar deel twee.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
