"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

The blue lantern

Vrijdag, 13 juli, 2018

Geschreven door: Victor Pelevin
Artikel door: Christian Jongeneel

Knettergek

[Signalering] Schuur nummer twaalf kijkt neer op nummer 13 en 14. De laatste bevatten namelijk vaten zuurkool, terwijl hij de trotse bewaker is van een stel mooie fietsen. Dan slaat het noodlot toe: schuur nummer twaalf wordt verkocht. De fietsen gaan weg, er komt een vat ingelegde komkommerlijken voor in de plaats. Vat en schuur mogen elkaar niet. Dat kan alleen maar verkeerd aflopen – en dat doet het dan ook in de verhalenbundel The blue lantern van de Russische auteur Victor Pelevin.

Schuur nummer twaalf is niet de enige, laten we zeggen, minder gebruikelijke hoofdpersoon in de verhalen. Er zijn bijvoorbeeld ook twee kuikens die proberen te ontsnappen aan de slacht, twee cocaïne snuivende soldaten die communisten in Sint Petersburg moeten tegenhouden tijdens de revolutie van 1917, en een vrouw die een handeltje heeft in het tot leven wekken van omgekomen Duitse soldaten, om ze te laten trouwen met Russinnen die zo een visum voor het westen proberen te bemachtigen.

Knettergek is de beste omschrijving voor Pelevins verhalen, maar ze boeien niettemin. Want knettergek was ook de tijd (begin jaren negentig) waarin Pelevin de verhalen schreef. Het verhaal van de kuikens, bijvoorbeeld, valt goed te lezen als een parabel over twee dissidenten die liever voor het grote onbekende kiezen dan dat ze bij de groep blijven. Knettergek, zeker, maar minstens zo fantasievol en intrigerend.

Boekenkrant

Eerder verschenen op Christian Jongeneel