De ruimte exploiteren
[Recensie] Het leven op aarde is niet makkelijk. De meeste planten en dieren zijn voortdurend gewikkeld in een moeizaam gevecht om te overleven. Veel mensen leven vandaag de dag nog in armoede, klimatologische veranderingen leiden tot massale verhuizingen en niemand kan uiteindelijk aan de dood ontsnappen. Daarom zal iedereen tijdens het korte bestaan alles uit de kast willen halen om er het beste van te maken. Zou het niet een grote vooruitgang zijn als we in de ruimte zouden kunnen wonen en werken? Is daar niet veel meer winst te behalen dan hier op aarde? Liggen hier geen uitdagende kansen voor investeerders, ondernemers en vooruitziende individuen?
In dit boek laat organisatiedeskundige Jack Gregg zien hoe het mogelijk zou zijn om de ruimte te exploiteren. Niet bepaald een nieuwe ontwikkeling, erkent hij, want in feite is de ruimte-economie al lang geleden van start gegaan: ‘Het is er al tientallen jaren, ontwikkelt gestaag nieuwe technologieën en creëert nieuwe markten.’ Concreet gaat het hierbij om: weersvoorspellingen, GPS navigatie systemen, winning van nieuwe materialen, grensverleggende productieprocessen, wereldwijde communicatieprocessen, innovaties op het gebied van gezondheid en farmacie en het monitoren van landbouwgewassen.
Toch is het economisch gebruik van de ruimte niet eenvoudig, de grootste vijand voor de mens in de ruimte is juist die ruimte: een gevaarlijke omgeving, zonder infrastructuur, zonder netwerk van leveranciers en bovendien nog geen consumenten onder handbereik. “Er is nog veel onduidelijk over het lange termijneffect van de ruimteomgeving op de mens. Bezorgdheid over de impact van een langdurig sociaal isolement op de mentale stabiliteit van ruimteverkenners is onderzocht, evenals de lange termijngevolgen van een opgesloten bestaan.”
De opbouw van het boek is enigszins rommelig, duidelijke titels van de ruim 30 hoofdstukken zou al een stuk verbetering betekenen. Wat de leesbaarheid van sommige hoofdstukken ook niet bevordert is de overmaat aan afkortingen, zoals in hoofdstuk 15, waarbij alleen al de titel ‘Why is the SPCE IOP a big deal?’ de nodige vragen oproept. Vervolgens gaat het hoofdstuk over Virgin Galactic (VG), Venture Capital (VC), Initial Public Offering (IPO) en onder meer Exchange Traded Funds (ETFs). Waar SPCE voor staat blijft een mysterie.
Het laatste deel van het boek behandelt concreet de nieuwe ruimte-economie, met daarbij aandacht voor businessmodellen en voorspellingen over hoe de nieuwe ruimte-economie zich zal ontwikkelen. Opvallend is dat de auteur slechts een halve pagina wijdt aan de mogelijkheid om in de ruimte met zonnesatellieten elektriciteit te gaan winnen, en de opgewekte energie naar de aarde te sturen. Bijzonder, omdat op dit moment diverse landen concrete plannen hebben om voor het jaar 2030 deze techniek al in de praktijk te brengen. Zou de auteur dit nog niet als een potentieel winstgevende activiteit zien?
Wat een beetje afbreuk doet aan het serieuze karakter van het boek is de zogenaamde grappigheid, die in de tekst doorklinkt. Zo lezen we in de inleiding dat het boek bedoeld is voor maar liefst negen doelgroepen, variërend van algemeen geïnteresseerde lezers tot carrièremakers, die een baan zoeken in de ruimtevaartsector. Maar zelfs als je buiten deze categorieën valt en je het boek bij toeval kreeg of bijvoorbeeld als cadeautje op je werk kreeg van je minst favoriete collega, lees ook dan vooral door, zegt Gregg, want ook jij behoort tot de doelgroep. Is dit een van zijn slechte grappen, waar hij in zijn opdracht aan zijn familie, vrienden en collega’s aan refereert?
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
