The DNA of God?

De lijkwade van Turijn, deel 5 en slot: Het enige deel dat tot de verbeelding spreekt

In deze reeks artikelen bespreekt Edwin Stok diverse boeken en theorieën over de lijkwade van Turijn. Lees hier deel 1 hier deel 2 hier deel 3 en hier deel 4.

[Essay] Op mijn bureau ligt een boek uit 1999 met de titel the DNA of God? van auteur Leoncio A. Garza-Valdes. Dit boekwerkje bevat vier verhalen die niet alle vier bij elkaar horen. Een plantaardige afzetting op stukjes draad uit de Lijkwade van Turijn, een minerale afzetting (patina) op jaden beeldjes, een Egyptische gemummificeerde vogel, en tot slot het enige deel dat tot de verbeelding spreekt: Een DNA-analyse van bloed op de Lijkwade van Turijn. 

De auteur vertelt zijn vier verhalen omdat hij een aanname tot concept wil verheffen, (1) namelijk dat waar patina (een minerale en chemische afzetting) op gesteente zich na eeuwen vormt, dit ook zo kan zijn op stof zoals linnen uit de oudheid. Bij stof is het dan geen patina, maar een plantaardige afzetting die de auteur ‘bioplastiek’ noemt. (2) Een dergelijke afzetting zorgt er voor dat je geen goede Carbon-14 datering krijgt, aldus de auteur. 

Dit essay is nummer vijf over de Lijkwade van Turijn. In deel 3 (Wrapped up in the Shroud) hebben we al gezien dat het idee van de bioplastiek aantoonbaar onjuist was. Er was geknoeid met wol dat ‘bijgekleurd’ was, om het op het linnen van de Lijkwade te laten lijken. Dat gebeurde met het plantaardige Gum Arabic en dat vormde het laagje (op alleen de wol, niet op het linnen). 

(3) De gemummificeerde vogel uit Egypte was gewikkeld in oud Egyptisch linnen, met een ander weefpatroon en een verschil in oudheid van duizenden jaren met de Lijkwade van Turijn. 

Daarmee parkeren we voor nu drie van de vier verhaallijnen in het boekwerkje. En blijft alleen de DNA test (4) over. 

De DNA test met bloed van de Lijkwade
Dr. Leoncio A. Garza-Valdes vertelt in zijn boek The DNA of God? dat hij van Prof. Riggi stukjes van de Lijkwade en bloedresidu van de Lijkwade in handen kreeg om te onderzoeken. Kardinaal Ballestrero had echter de avond ervoor bezwaar gemaakt en gewezen op ellenlange (papieren) procedures, zo schrijft Garza-Valdes in zijn boek. Ballestrero’s opvolger Kardinaal Saldarini sommeerde dat alle onderzoek werd stopgezet en alle Lijkwade materiaal wereldwijd terug werd gegeven aan de Rooms Katholieke Kerk. Garza-Valdes toonde zich zeer verbaasd dat hij direct na publicatie van zijn boek door de Kerk publiekelijk werd afgevallen. Ook andere onderzoekers die wél door de Kerk geautoriseerd werden voor hun onderzoek, waren niet te spreken over het boek van Garza-Valdes. In dit boekje claimt de auteur onder meer dat hij een dubbele DNA test heeft laten doen op bloedresidu van de Lijkwade (er waren 2 bloedfragmenten), door Dr. Victor Tryon van het UTHSCSA laboratorium (University of Texas Health Science Center San Antonio). Uit die testen kwam zowel een zeer mager resultaat (menselijk bloed van een man, want X chromosoom en Y chromosoom aanwezig, maar geen aanduiding uit welk werelddeel de gekruisigde man kwam of van welke mogelijke afstamming hij was), en tegelijk een resultaat dat voor Kerk en gelovigen schokkend moet zijn geweest ondanks dat Garza-Valdes het helemaal niet opvoert als argument, namelijk de implicatie van de complete set van 46 (2 x 23) chromosomen waarvan 1 X en 1Y: Het ene setje krijg je bij de verwekking van een baby namelijk door een biologische moeder, en het andere setje krijg je bij de verwekking van een baby door een biologische vader. (bij een XX setje van chromosomen wordt het een meisje, en bij een XY setje wordt het een jongetje) Zie Why it is impossible to clone the Man of the Shroud? (sindone.info)  

Deze DNA uitkomst impliceert (een wonder daargelaten) een aardse mamma en een aardse pappa van Jezus, als de publicatie van Dr. Garza-Valdes correct is en de Lijkwade van Turijn werkelijk het begrafenislaken van Jezus was. Ik maak bewust dit voorbehoud omdat er voor zover ik weet geen wetenschappelijke publicatie is geweest, geen academische peer-review, geen controlerende testen door collegae-academici en geen herhaaltest door andere laboratoria. Er is dus niet voldaan aan “controleerbaar, meetbaar, herhaalbaar”. Men zou kunnen stellen dat de DNA test hiermee weinig tot nul wetenschappelijk belang heeft maar wel een (hooglopend) theologisch belang – indien de Lijkwade van Turijn echt de Lijkwade van Jezus is -. 

Bevestiging een vereiste 
Dit is nogal een verhaal. Vanaf welk moment neem je zo een kolossaal verhaal serieus? Ik denk dat iedereen een externe, onafhankelijke, bevestiging als een vereiste zou zien. Die bevestiging kwam er: British Society for the Turin Shroud – Issue #43 

• Bevestiging van Prof. Riggi dat hij stukjes van de Lijkwade en bloed van de Lijkwade heeft overgedragen aan Garza-Valdes voor verder onderzoek 
• Bevestiging dat het separeren van stof- en bloedmonsters op video is vastgelegd in aanwezigheid van 20 getuigen (technici en Kerkelijke beambten) 
• Bevestiging van Prof. Tryon dat de universiteit in het bezit was van bloed dat van de Lijkwade afkomstig was en dat daar DNA onderzoek op is gedaan  
• Bevestiging van Prof. Tryon dat de DNA test inderdaad een 46:XY opleverde 
• Bevestiging dat het Vaticaan alles terug eiste en verder onderzoek verbiedt

Dit maakt het zo echt dat ontkennen niet meer mogelijk is. Het bloed dat onderzocht werd is afkomstig van de Lijkwade van Turijn. De verstrekker ervan is bekend, er waren veel getuigen, het is vastgelegd op video en het DNA onderzoek leverde een complete set 46:XY op. Dat de Rooms Katholieke Kerk vervolgens ingrijpt en alles opeist, maakt het nog echter. De enige reden waarom ik de implicatie van de DNA test hier vermeld, is omdat we geen bovennatuurlijke verwekkingen van kinderen in onze medische encyclopedie kennen.  

De Mensenzoon en de Doop in de Jordaan  
De indicatie van een mogelijke aardse pappa van Jezus kan verklaren waarom Jezus zich herhaaldelijk de “mensenzoon” noemde, plus het geeft degenen die menen te weten dat Jezus pas een Goddelijke inspiratie ontving bij Zijn Doop in de Jordaan, en niet bij Zijn geboorte of verwekking, een argument waar de traditionele Christelijke Kerken vanzelfsprekend niet blij mee zullen zijn. Wat betekent dit voor de geloofwaardigheid van de Lijkwade van Turijn? 

Dogma 
De Katholieke Kerk is niet gebonden aan de medische encyclopedie en heeft een Dogma (onwrikbare leerstelling) die zegt dat Jezus tegelijk volledig mens en volledig God was, en allebei is voor hen de Waarheid. Wie dat niet wil aannemen is daarmee geen goede Katholiek. Misschien zelfs wel een ketter. Maar laten we van dit essay geen theologisch debat maken. Het gaat in dit essay om de Lijkwade van Turijn. Een doodslaken van ongeveer 2000 jaar oud dat door de Katholieke Kerk nog steeds een icoon wordt genoemd en niet een reliek. Het doek herinnert ons aan het lijden en sterven van Jezus, terwijl er ruimte over blijft om niet te hoeven aanvaarden dat deze Lijkwade het doodslaken van Jezus was. Om een reliek te worden, moet de Lijkwade zonder enige twijfel van Jezus zijn geweest. (boven iedere twijfel verheven) De Rooms Katholieke Kerk kan zich dus zelfs distantiëren van de Lijkwade indien de 46:XY conclusie te moeilijk ligt. 

Vergelijkende DNA test 
Er is een manier om alsnog de controleslag te maken op de DNA test van Leoncio A. Garza-Valdes; Namelijk een vergelijkende DNA test op het bloed van de Sudarium van Oviedo en op het bloed van de doornenkroon. Beide hebben ook de bloedgroep AB en uit een DNA test zou een identiek resultaat kunnen komen. De wereld zou dan eindelijk de zekerheid krijgen waar het al zo lang op wacht. Alhoewel …  

Betrekkelijk 
Zelfs een andere DNA uitkomst dan die van het Universiteitslaboratorium van San Antonio hoeft niet te betekenen dat de Lijkwade van Turijn niet authentiek is: Wanneer de DNA resultaten voor de Sudarium en-of doornenkroon afwijkend zijn, kunnen die voorwerpen niet-authentiek zijn terwijl de Lijkwade wel authentiek zou kunnen zijn. Een vergelijkend DNA onderzoek en de uitkomst daarvan zal dus altijd betrekkelijk zijn. Al is dat geen reden om het vergelijkende onderzoek nog langer uit te stellen. (Daar is echter toestemming voor nodig van het Vaticaan) 

Wat moeten we nu met de X en Y chromosomen? 
Hoe moeten we nu omgaan met de uitkomst van de DNA-test zoals Garza-Valdes die beschrijft? Omdat de DNA-test volgens mij niet van een peer-review is voorzien, niet gecontroleerd kon worden door andere geleerden en niet herhaald kon worden door andere laboratoria, is er altijd de optie om de DNA-test: 

1. te verwerpen als niet-geloofwaardig 
2. of om het te verwerpen als niet-wetenschappelijk 
3. daarnaast is er mijns inziens de mogelijkheid om de ene helft wel te aanvaarden en de andere helft niette aanvaarden. Dat wil zeggen: De X- en Y chromosomen duiden op een man, en dat is in overeenstemming met de lichaams-afdruk in de Lijkwade. Tot zover geen probleem. De implicatie over wie de mannelijke chromosomen doorgaf aan deze gekruisigde, is eventueel – een beetje gechargeerd – spijkers op laag water zoeken. De hele discussie kan zelfs in de kiem gesmoord worden met de stelling dat voor God alles mogelijk is. Punt, einde discussie. 

Maar doen we daarmee recht aan de theologische kant èn aan de medische kant van de DNA kwestie? U mag het zelfs overslaan. Het gaat hier niet om een encyclopedie en het gaat hier niet om biologie. Dit essay gaat alleen over de Lijkwade van Turijn. Over de bewijzen en over de aanwijzingen voor de authenticiteit van een gekruisigde man van 2000 jaar geleden in de nabijheid van Jeruzalem, Israël. 

Voor wie echt helemaal in de theorie wil duiken van de DNA kennis van destijds, deskundig afgezet tegen wat we tegenwoordig allemaal kunnen onderzoeken, en hoe menselijk DNA een speciaal S-antigen heeft plus nog veel  meer ingewikkelde details, kan het rapport van Kelly P. Kearse er eens op nalezen (in de Engelse taal): Empirical evidence that the blood on the Shroud of Turin is of human origin: Is the current data sufficient?  Wie alleen de korte versie wil weten: In de eerste alinea op bladzijde 4 staat de bevinding over het S-gen, en aan het slot van het document staat dat een mitochondriale DNA test het beste resultaat geeft. (waarover hieronder meer) 

De tunica
Indien de Lijkwade + de Sudarium + de doornenkroon inderdaad het zelfde DNA bevatten, kunnen we met die informatie zelfs bepalen welke tunica de enige echte tunica was die door dezelfde persoon werd gedragen. U weet wel, het kledingstuk of de mantel die Jezus gedragen zou hebben terwijl Hij Zijn kruis droeg op weg naar Golgotha. Er zijn diverse tunica’s met en zonder bloed die verspreid over de wereld bewaard worden, waarvan geclaimd wordt dat het de tunica van Jezus zou zijn. Er is er één in Trier, Frankrijk. Er is er één in Argenteuil, Frankrijk. Er is er één in Mtskheta, Georgië, plus in andere landen zijn er nog enkele. Indien één van die tunica’s een match zou opleveren met het DNA  – en hopelijk ook met het bloedpatroon –  van de doornenkroon, de Sudarium en de Lijkwade, wie zou er dan nog kunnen twijfelen aan de authenticiteit van alle 4 de objecten ? 

Misschien mag dezelfde authenticiteitsvraag ook al beantwoord worden bij een DNA-match van de drie objecten Lijkwade, Sudarium en doornenkroon. 

Testen op de Sudarium en op de doornenkroon
Dankzij de omstreden DNA-test van Leoncio A. Garza-Valdes is één van de DNA sequenties bekend, en hoeft er alleen nog een vergelijkende test gedaan te worden op de Sudarium en op de doornenkroon. Garza-Valdes heeft namelijk in zijn boek de sequentie voor een deel uitgeschreven. (voer voor de speculanten) Indien het laboratorium destijds alles heeft overgedragen aan het Vaticaan, is de wereld volledig afhankelijk van het Vaticaan om die resultaten vrij te geven (maar dat is onbekend). Indien de Lijkwade van Turijn inderdaad het begrafenislaken van Jezus is, dan heeft de wereld naar mijn idee het recht op die informatie en op een vergelijkend onderzoek op de Sudarium van Oviedo en de doornenkroon. Anderzijds, indien de Lijkwade nooit het begrafenislaken van Jezus is geweest, dan is er mijns inziens geen enkele reden om verder onderzoek tegen te houden. Daarmee arriveren we bij de vraag of het Vaticaan verder onderzoek zou toestaan op de Sudarium van Oviedo en op de doornenkroon, plus of ze bereid zijn om de resultaten daarvan te vergelijken met de Garza-Valdes bevindingen over de DNA gegevens van het bloed op de Lijkwade van Turijn. Het zou historisch zijn.  

Nucleaire en Mitochondriale DNA test
Het is overigens niet zonder meer vanzelfsprekend dat de bloedresten op de Sudarium en op de doornenkroon een bruikbaar Nucleair DNA profiel opleveren dat nog onderzocht kan worden. Nucleair DNA heeft een halveringstijd (de tijd waarin het DNA uiteen valt) van 521 jaar. Zie  DNA has a 521-year half-life | Nature  . Het nucleaire DNA komt van beide ouders, maar het is het vader-DNA dat zo snel uiteen valt. Het Mitochondriale DNA, dat we ook wel kennen als mtDNA, is in nagenoeg alle gevallen alleen de bloedlijn van de moeder, en kan nog steeds geanalyseerd worden na honderdduizenden jaren. Zie  Why Do We Inherit Mitochondrial DNA Only From Our Mothers? – The New York Times (nytimes.com)   +   Mitochondrial DNA tests – ISOGG Wiki  . 

Maria’s bloedlijn doorheen het Oude Testament
Wat indien er vooral, of zelfs alleen nog maar, op Mitochondriaal DNA getest kan worden met de Sudarium en met de doornenkroon? Dan zouden we naar mijn bescheiden mening op dat moment verbaasd kunnen staan te staren naar de bloedlijn van niemand minder dan Maria de moeder van Jezus van Nazareth; Haar bloedlijn doorheen het Oude Testament  How do researchers trace mitochondrial DNA over centuries? – Scientific American . Kan dit argument nog speculatief genoemd worden indien de Lijkwade, de Sudarium en de doornenkroon hetzelfde resultaat op zouden leveren? En we daarmee de conclusie mogen trekken dat alle drie de voorwerpen aan dezelfde gekruisigde man hebben toebehoord? Een uniek moment in onze menselijke geschiedenis, dames en heren. Wetenschap hoort puur rationeel te zijn, maar zodra de mtDNA resultaten op het scherm staan, zou het me zeer verbazen indien de wetenschappers van dat bijzondere moment niet emotioneel zouden worden. 

Zou het Vaticaan een dergelijk onderzoek goedkeuren?
Ik denk dat de wereld wil weten of de objecten Lijkwade + Sudarium + doornenkroon bij elkaar horen. En daarmee of ze alle drie toebehoorden aan de gekruisigde man in de Lijkwade van Turijn. Ik denk dat de meeste geleerden op onze aarde het zouden willen weten. Maar zouden de beheerders van deze objecten en natuurlijk de rechtmatige bezitter (het Vaticaan), dergelijk onderzoek ooit goedkeuren? En zouden ze ooit toestaan dat de testresultaten + een vergelijk met de eerdere Lijkwade-test openbaar worden gemaakt? Daar ben ik niet zo zeker van. Verandert dat iets aan wat ik zie als een bestaand verlangen van velen? Vast niet. Helemaal niet. Ik ben een Christen. Ik zou het willen weten. Echt. Zou u het willen weten?  

Onderzoeker Kelly P. Kearse beschreef het al in de verhandeling  Empirical evidence that the blood on the Shroud of Turin is of human origin: Is the current data sufficient?  dat er nooit meer enige notitie of documentatie over de DNA test gepubliceerd is. Niet door Dr. Tryon die de DNA analyse uitvoerde, en niet door Leoncio Garza-Valdes die de opdrachtgever was. Feitelijk weten we niet eens of de DNA test überhaupt gedocumenteerd werd en of de protocollen wel gevolgd werden. Na Kelly Kearse heb ik ook zelf meermaals navraag gedaan bij het Universiteitslaboratorium van San Antonio. Men kon geen van mijn vragen beantwoorden, zo luidde de feedback na diverse pogingen tussen 10 april en 22 mei 2023. 

Het maakt het allemaal een beetje dubieus wat daar destijds gebeurd is. Daardoor hangt ook de academische betrouwbaarheid van die DNA test aan een zijden draadje. Maar de tientallen getuigen, de video-opname van het bloedmonster, het ingrijpen van het Vaticaan en de getuigenissen van de betrokken professoren zoals ik die al eerder noemde, maken het op het theologische vlak allemaal heel echt. Wat rest is voer voor speculatie. 

Het pleidooi om de drie objecten Lijkwade, doornenkroon en Sudarium plus eventueel de tunica’s aan hetzelfde DNA-onderzoek te onderwerpen, de DNA uitleg (nucleair en mitochondriaal) en de link tussen de vereerde objecten verschenen eerder in de Engelse taal op Academia.edu. 

—

Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow