"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

The Storyteller

Vrijdag, 26 november, 2021

Geschreven door: Dave Grohl
Artikel door: Peter van Bavel

een van de meest gewaardeerde muzikanten

[Recensie] Muziekverhalen, muziekverzamelingen en biografieën van muzikanten hebben een enorme aantrekkingskracht op mij. Zelfs wanneer ik de muziek slechts oké vind, is het geweldig om meer te weten te komen over de ontstaansgeschiedenis van succes en van de totale ommezwaai van iemand zijn leven.

Hoewel ik qua leeftijd het ideale schoolvoorbeeld ben van een jaren ’70 punker, ben ik opgegroeid in een stabiel en liefdevol gezin waarin qua opvoeding fatsoen en respect voor de mening, achtergrond en spullen van jezelf en van een ander centraal stond. Het heeft de rebel in mij gedoofd in een vroeg stadium. Voor mij geen schoppen tegen heilige huisjes, nooit een kraakpand van binnen gezien of het gevoel van een thuis hoeven missen.

Leeftijdsgenoot Dave Grohl had net als ik een oudere zus en een liefdevolle moeder. Daar houden alle overeenkomsten op. Zijn vader heeft een alcoholische verslaving en is er nooit. Zijn moeder heeft meerdere banen om het drietal in leven te houden. Ze leven van loonstrookje naar loonstrookje. Zijn liefde voor muziek, die tot op dat moment geheel ingekleurd is door de smaak van zijn zus, krijgt een scherpe bocht nadat het gezin op bezoek gaat bij vrienden. De dochter van de vrienden laat Dave kennismaken met punkmuziek.

Dave ontwaakt en ontwikkelt de droom om drummer in een punkband te worden. Op jonge leeftijd verlaat hij, met de volledige steun van zijn moeder, zijn zekerheden om zijn droom te volgen.

Dans Magazine

Hij heeft in 2020 de Corona-pandemie gebruikt om bij gebrek aan optredens, een boek te schrijven.

Aan de hand van separate verhalen volgen we Dave in zijn ontwikkeling als mens en muzikant. Hij doet dit hoofdzakelijk in chronologische volgorde op een incidenteel flash forward verhaal, na.

Daarmee weet Dave Grohl, die zijn bekendheid voornamelijk geniet doordat hij drummer was in de grungeband Nirvana en later voorman is geworden van Foo Fighters, zich te onderscheiden van de vele andere biografieën die er over muzikanten zijn verschenen. Dit is namelijk de biografie van een artiest en niet over een artiest.

Dave toont met zijn papieren camera close-ups uit zijn leven. Van de onvoorwaardelijke liefde van en voor zijn moeder, tot de vriendschap met zijn te vroeg overleden jeugdvriend, de dood van Kurt Cobain en het moment waarop Dave empathie voelde en emoties kon tonen. Dave is uiteindelijk een ‘family-man’ geworden.

De lange hobbelige weg daarnaartoe is vakkundig in beeld gebracht. De weg naar succes is lang en vereist eindeloos geduld, vertrouwen en volharding. Het brengt mij veel nieuwe informatie over de rockster Dave Grohl. En wat een prachtig mens hij is.

Als lezer kom je daardoor veel dichterbij dan wanneer een ander de verhalen optekent. Daarnaast is Dave Grohl een ‘Storyteller’ met twee grote talenten. Hij kan een verhaal vertellen en hij heeft ook écht iets te vertellen. Een leven dat leest als een jongensboek.

Vroeger las je over de jongen die uiteindelijk profvoetballer werd en de winnende scoorde. Nu lees je over de jongen die worstelde, zonk, bleef vertrouwen in zichzelf en zijn dromen, in wereldberoemde bands terecht kwam en de winnende scoorde.

Het enige voordeel van een nieuwe lockdown zou het besluit kunnen zijn dat deze verhalenverteller een tweede boek schrijft. Misschien wel mooier dan een nieuw album. Dave Grohl krijgt van mij vier sterren. Een aanrader. Ook voor de niet-fan.

Persoonlijke songtekst:
‘I, I’m a one way motorway
I’m the one that drives away
Then follows you back home
I, I’m a street light shining
I’m a wild light blinding bright
Burning off and on
Ah-ah-ahh

It’s times like these you learn to live again
It’s times like these you give and give again
It’s times like these you learn to love again
It’s times like these time and time again

I, I’m a new day rising
I’m a brand new sky
To hang the stars upon tonight
I am a little divided
Do I stay or run away
And leave it all behind?
Ah-ah-ahh

It’s times like these you learn to live again
It’s times like these you give and give again
It’s times like these you learn to love again
It’s times like these time and time again’
(Foo Fighters – Times like these)

Eerder verschenen op Perfecte Buren