Een roman die je met een tevreden gevoel achterlaat
[Recensie] Eileen is weduwe en haar beide dochters zijn inmiddels het huis uit. Ze besluit dat nu de tijd is aangebroken om de geschiedenis van haar Ierse oma uit te pluizen, door wie zij is opgevoed. Haar oma heeft daar zelf nooit veel over los willen laten. Eileen gaat met de camper op reis naar Ierland, al heeft ze haar twijfels en vinden haar dochters het maar niks dat hun moeder in haar eentje op pad gaat. Ook de zus en beste vriendin van Eileen zijn niet bepaald enthousiast. Toch zet Eileen haar plannen door. Gaandeweg komt zij erachter dat de reis meer behelst dan enkel kilometers.
Thuisreis is de debuutroman van Marceline de Waard. Zij heeft wel al veel ervaring met het schrijven van verhalen en dat merk je aan de meeslepende wijze waarop zij die in deze roman aan elkaar weeft.
Hoofdpersoon Eileen is op zoek naar de persoon die zij is wanneer zij niet iemands vrouw of moeder is. Haar dochters houden haar regelmatig een spiegel voor en ook hierdoor krijgt zij een steeds beter zicht op hoe zij door het leven gaat. De worsteling van Eileen met haar schuldgevoelens ten opzichte van haar dochters, zus en vriendin zijn herkenbaar. Ook het dilemma tussen je verbonden willen voelen en toch je vrijheid behouden zijn echt van deze tijd. De karakters komen goed uit de verf en komen authentiek over. De korte zinnen die de auteur gebruikt en de vele dialogen maken het boek levendig en zorgen ervoor dat het verhaal niet aan vaart verliest.
Thuisreis leest als een trein en behoudt toch de rust. De vrouwen spelen in dit boek de hoofdrol en laten hun stem gelden. Persoonlijk vond ik het fijn om te lezen dat zij hun hart volgen en hun eigen lot in handen nemen. Maar dit komt alleen binnen als het oprecht overkomt en dat kan Marceline de Waard heel goed. Ik ben benieuwd waarmee zij ons nog meer gaat verrassen. Een roman die je met een tevreden gevoel achterlaat.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
