Het verhaal zelf houdt de lezer in spanning van de eerste pagina tot de laatste
[Recensie] 1562, Minou woont samen met haar vader Bernard, haar broer Aimeric en zusje Alis in Carcassonne. Hun moeder overleed enkele jaren geleden, waarop Minou het huishouden en de zorg voor haar broer en zusje op zich heeft genomen. Haar vader Bernard heeft een boekhandel in het centrum van de stad. In deze boekhandel zijn de mooiste boeken te vinden, maar wanneer Bernard terugkeert van Toulouse is hij zichzelf niet meer en verwaarloost hij zijn winkel. Minou besluit haar vader te helpen door de boekhandel voor hem open te houden.
Op een dag ontmoet ze de jonge Hugenoot Piet Reydon en helpt ze hem te ontsnappen aan de soldaten. Diezelfde dag nog ontvangt zij een brief met een bijzondere boodschap: ‘’Zij weet dat jij in leven bent’’. Minou heeft geen idee wat dit betekent en besluit aan haar vader te vragen wat het zou kunnen zijn.
Midden in een tijd waar de strijd tussen de Katholieken en de Hugenoten opflakkert en in een tijd waarin je niet weet wie je kunt vertrouwen, proberen Minou en haar familie te overleven en voeren ze bovendien nog eens hun eigen strijd. Zullen zij het overleven?
Kate Mosse kennen we allemaal van haar ‘langue d‘oc’ trilogie: Labyrinth, De vergeten tombe en Citadel die alle drie heuse bestsellers zijn. Met Tijden van Vuur keert de auteur terug naar hetzelfde concept: historische romans met langue d’oc als centraal onderwerp.
Kate kan de geschiedenis van Carcassonne op een fascinerende manier weergeven. Door haar beeldende schrijfwijze heb je als lezer het gevoel dat je je echt bevindt in het Carcassonne van 1542-1562. Ze kent de streek en zijn geschiedenis zeer goed en heeft een zeer gedetailleerde research gedaan, stilistisch is dit dan ook een zeer sterk boek.
In de korte proloog wordt de geschiedenis van de streek beknopt weergegeven wat zeker een meerwaarde voor het verhaal is, gezien je hierdoor als lezer alles beter kan plaatsen. Als geschiedenisliefhebber was ik na het lezen van Tijden van Vuur enorm gegrepen door de gebeurtenissen uit de periode van de Hugenoten, dit smaakt zeker naar meer en ik zal in de toekomst zeker nog boeken over dit thema zoeken en lezen.
De personages zijn allemaal goed uitgewerkt en geloofwaardig. Doordat de auteur veel aandacht heeft besteed aan de omgeving en hoe de personages zich in deze omgeving gedragen kan je je als lezer goed inleven in de zestiende eeuwse samenleving waar ketter, inquisitie, martelingen, etc…dagelijkse kost waren. Ik heb het meestal niet zo voor ‘de slechteriken’ in een verhaal, maar het personage Blanche intrigeerde mij wel. Zij paste volledig in het tijdsbeeld van de zestiende eeuw, waar men een ander beeld had over goed en kwaad (ketters versus niet ketters). Ook Minou is een fascinerend hoofdpersonage, ik ben dan ook blij dat het boek niet abrupt stopt aan het einde maar dat er nog een epiloog is waarin we te weten komen hoe het verder met Minou afloopt.
Op taalvlak is het boek ook wel een toppertje, de auteur gebruikt soms ook Occitaanse woorden en in de originele (Engelstalige) versie komen er soms ook wat Nederlandse woorden voor, gezien één van de hoofdpersonages, Piet, een Nederlandse moeder heeft. Het moet dus geen makkelijke klus geweest zijn om het boek te vertalen naar het Nederlands, wat best wel goed gelukt is. Op het einde van het boek geeft de auteur nog een woordje extra uitleg over dit Occitaans, en net als de proloog is dit zeker een pluspunt, het zorgt ervoor dat je als lezer toch die extra achtergrond informatie krijgt, waardoor het geheel nog interessanter wordt.
Het verhaal zelf houdt de lezer in spanning van de eerste pagina tot de laatste en je wilt telkens verder lezen om te weten hoe het Minou en Pieter zal vergaan. Op een slimme manier verweeft de auteur fictie met geschiedenis. Voor wie van geschiedenis houdt, is dit zeker en vast een aanrader.
Tijden van Vuur is opnieuw genieten voor de lezers die Kate’s vorige Langue d’Oc-trilogie wisten te waarderen. De sfeer en de schrijfstijl zijn hetzelfde, enkel de periode waarin het zich afspeelt is een andere. Tijden van Vuur is een dikkerd maar in één adem had ik hem uit. Ik geef het boek dan ook vijf sterren en vol ongeduld wacht ik op het vervolg.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
