"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Toen ik dood was

Zaterdag, 18 januari, 2020

Geschreven door: Loes den Hollander
Artikel door: Paula van Mourik

Paar uur leesplezier voor het grote vrouwenpubliek

[Recensie] Toen ik dood was is alweer de vijfentwintigste thriller van de Nederlandse schrijfster Loes den Hollander (1948). Nadat zij in 2001 een verhalenwedstrijd van Libelle had gewonnen, duurde het nog tot 2006 voordat haar eerste thriller Vrijdag uit kwam. Wat de thrillers van Loes den Hollander kenmerkt is dat ze gaan over gewone, alledaagse vrouwen. Het zou zomaar je buurvrouw kunnen zijn, of jezelf.  Daarnaast zijn ze vlot geschreven en zijn de hoofdstukken kort. Dat geldt ook voor Toen ik dood was

Spoorloos verdwenen

In Toen ik dood was volgen we drie vrouwen: Maryan, Thaïs en Fanny. Thaïs en Maryan hebben met elkaar gemeen dat hun echtgenoten, Tony en Floris, hen hebben verlaten voor andere vrouwen. En dat terwijl Maryan en Thaïs dachten dat ze een goed huwelijk hadden. De twee vrouwen komen vervolgens met elkaar in contact kort nadat hun mannen spoorloos zijn verdwenen. Al snel blijkt dat er nog meer is dat hen bindt.

Via haar werk ontmoet Maryan Fanny. Ze kunnen het goed met elkaar vinden en tussen hen ontstaat een vriendschap. Fanny is niet zoals andere vrouwen. Ze is tweeënvijftig en woont nog bij haar moeder. Daarnaast draagt ze ook geheimen met zich mee en wil ze niet dat andere mensen daar achter komen, zeker Maryan niet. 

In het duister tasten

Wat er met Tony en Floris is gebeur blijft een raadsel. Gevoelens van woede, onrust en wanhoop wisselen elkaar af bij de vrouwen. Zolang ze niet weten wat er is gebeurd, kunnen ze niet verder met hun levens. Ook de politie tast in het duister over wat de mannen is overkomen en waar ze zijn. Naarmate de tijd strijkt, vreest men het ergste. 

Dans Magazine

Toen ik dood was is een snel lezende thriller. Meer dan dat is het niet. Niet hoogdravend of met een ingewikkeld plot. Er zit zeker spanning in, maar een groot deel van het verhaal kabbelt gewoon voort. Dat haalt de spanning wat weg. Ook de korte hoofdstukken dragen daar aan bij. Die kappen het verhaal soms iets te snel af. 

Toen ik dood was wordt gepresenteerd als een literaire thriller, maar die vlag dekt de lading niet. Een psychologische thriller is meer van toepassing. Er komen in de persoon van Fanny veel psychologische elementen in voor, dat gelijk de kracht is van Toen ik dood was. Hoe verknipt die vrouw is! Knap neergezet door Loes den Hollander. Waar haalt ze de inspiratie vandaan? Toen ik dood was is een makkelijk toegankelijke thriller, gericht op het grote vrouwenpubliek. Prima voor een paar uur leesplezier. 

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles

Boeken van deze Auteur: