Wie is de dader?
[Recensie] Vijf vrienden gaan kamperen, maar na een bewogen nacht zijn er nog maar vier vrienden over. Wat is er met de vijfde gebeurd? Dat is de grote vraag die in Toen waren er nog vier achterhaald moet worden. Weet jij eerder dan de politie wat er gebeurd is?
Salvation Creek
Maylee, John, Nolan, Abigail en Petra gaan kamperen in het bos bij Salvation Creek. Ze hebben zo allemaal hun eigen redenen om mee te gaan, maar wat de boventoon voort is dat ze zelf de samenstelling van deze groep maar een beetje bijzonder vinden. Degene die hun allemaal verbind? Dat is Maylee. Waarom wil zij eigenlijk gaan kamperen? Heeft ze ook een eigen agenda?
Chelsea Sedoti is een Amerikaanse auteur, woonachtig in Las Vegas. Ze is op vroege leeftijd al begonnen met schrijven, dit vond ze namelijk veel leuker dan haar huiswerk maken. Toch heeft Sedoti nog een aantal bijzondere banen uitgeprobeerd, zoals ballonartiest en paranormaal onderzoeker. Hierna (her)ontdekte ze wat haar passie is: boeken schrijven. Zo schreef ze onder andere As You Wish en The Hundred Lies of Lizzie Lovett.
Het politieverhoor
Toen waren er nog vier is vormgegeven als een groot politieverhoor. In elk hoofdstuk stelt de politie een vraag en daar geven de vier jongeren antwoord op. Sedoti heeft heel knap hun verhalen weten af te wisselen, waardoor je langzaamaan erachter komt wat er die nacht gebeurd is. In elk hoofdstuk wordt er afgewisseld met wie er aan het woord is. Soms komt iedereen aan bod, soms maar één personage en soms krijgen bepaalde personages vaker het woord. Ook staat er wel eens ‘pauze’ tussen, vaak zegt de politie dan iets. Het is dan raden wat er gezegd wordt, want dit staat niet in het boek. Je kan het alleen opmaken uit de tekst eromheen. Ook wordt er dan weleens gewisseld van verhoor, want Abigail zegt ‘Wanneer u een pauze neemt tijdens ons gesprek, dan doet u dat zeker om verklaringen van de anderen op te nemen?’ Zo kom je tussen de regels door steeds meer te weten.
Meerdere perspectieven
Het idee van het verhoor is origineel en goed bedacht, maar het zorgt er helaas ook voor dat het verhaal traag op gang komt. Aan bijna iedereen wordt dezelfde vraag gesteld en ze doen vervolgens allemaal hun eigen verhaal. Zo krijg je wel meerdere perspectieven op de gebeurtenis, waardoor je iedereen goed leert kennen en erachter komt wat de onderlinge relaties zijn. Het had misschien alleen wat spannender moeten aanvoelen dan dat het nu was. Natuurlijk wil je op het einde weten hoe het in elkaar steekt, maar het was leuker geweest als je al eerder op het puntje van je stoel zat.
Sedoti weet wel goed hoe ze de lezer in de loop van het verhaal steeds een beetje meer informatie kan geven. Je begint voor je gevoel op nul: van de vijf zijn er nog maar vier over, maar meer weet je ook niet. Door het verhaal heen leer je ze alle vijf kennen.
De personages zijn stuk voor stuk bijzonder. Zij zorgen ervoor dat bepaalde vraagstukken een belangrijke rol gaan spelen. Nolan is bijvoorbeeld een complotdenker en is er heilig van overtuigd dat bigfoots echt bestaan. Maylee vindt haar social media heel belangrijk en doet daar alles voor. Petra doet weer vooral alles voor Maylee. Dan heb je ook nog John en Abigail, die ook allebei een verleden hebben. Wat ze allemaal met elkaar te maken hebben? Daardoor moet je het boek lezen!
—
Eerder verschenen op @sann.books
