Een wereldwijde samenzwering
[Recensie] President Jack Ryan wil de oostgrens van Europa beter beschermen. Hiervoor wil hij in Polen een Amerikaanse basis neerzetten. Hij wordt echter hierin tegengewerkt. Om uit te zoeken wie hier verantwoordelijk voor is, stuurt president Ryan zijn zoon Jack Jr. naar Polen. Die heeft hier eigenlijk weinig zin in, omdat hij op het punt stond om op reis te gaan om de wens van een overleden vriend in te willigen. Toch gehoorzaamt hij, en het blijkt dat er een groot wereldwijd complot achter zit, en deze loopt door naar Washington D.C. Het is aan Jack Jr. de uiterst gevaarlijke taak om de waarheid te ontrafelen.
De boeken van Tom Clancy zijn wereldwijd een groot succes. Hoewel de befaamde auteur al een hele tijd geleden gestorven is, blijven andere auteurs zijn werk verderzetten. Het nieuwste vertaalde deel, Vijandelijk contact, is intussen al het zevenentwintigste deel in de reeks rond Jack Ryan. Dit keer mocht Mike Maden terug de honneurs waarnemen en zijn beste pen boven halen. Het resultaat is wederom een meeslepende thriller.
Het boek begint erg spannend met een aanval in Argentinië. Deze verloopt echter anders dan je zou verwachten, en het is wachten tot verder in het verhaal voor je de bedoeling hiervan begrijpt. Dit is iets wat wel vaker voorkomt in dit boek, bepaalde zaken blijven mysterieus, maar dat creëert dan weer een gezonde dosis onderhuidse spanning. Daar moet het verhaal het dan ook van hebben, want de anders voortdurende zinderende spanning blijft te veel achterwege. Er zijn gelukkig wel enkele spannende actiescènes, en eenmaal naar het einde toe zit je ook steeds meer op het puntje van je stoel.
De reden, in mijn ogen, voor dit gebrek aan continue spanning is te vinden in de te complexe verhaallijnen. Deze zijn ook iets te talrijk aanwezig, waardoor er bepaalde interessante zaken te weinig aandacht krijgen, en anderen dan weer net teveel. De grootste verhaallijn, waar het in eerste instantie om draait, is de samenzwering die er is vanuit Washington D.C. en het onderzoek van Jack Jr. in Polen. Wie, wat, waarom, hoe,… al deze vragen en antwoorden komen in de loop van het verhaal aan bod, met daarbij dus de nodige zijlijnen. Ik hou wel van wat complexiteit en het zelf uitpluizen wat er aan de hand is, maar hier had ik toch al mijn aandacht nodig om het gehele plaatje te blijven zien.
De plot van het verhaal zit verrassend geniaal in elkaar. Je hebt op geen enkel moment door waar de verhaallijn naar toe gaat, waardoor het einde aanvoelt als een echte verrassing. Dat komt natuurlijk ook door het complexe verhaal, maar het heel aandachtig lezen loont op het einde. Daarnaast zitten er zeer actuele thema’s in het boek, zoals de extreme beveiliging voor het opslaan van overheidsgegevens in de Cloud. De hedendaagse techniek staat niet stil, maar de vaardigheden van hackers ook niet. Positief dus om zo’n zaken te verwerken in de verhaallijn.
Een totaal ander thema is de geschiedenis van Polen, met een focus op oorlog. Het onderzoek van Jack Ryan Jr. in Polen is namelijk grotendeels een soort toeristische trip, waarbij wij als lezer heel veel weetjes en feiten meekrijgen over het economisch interessante land. En dan heb ik het nog niet over het eten dat Jack Jr. er allemaal voorgeschoteld krijgt. Je zou voor minder watertanden. Persoonlijk vond ik dit wel vermakelijk, vooral de historische informatie, maar het is duidelijk dat dit niet in een actiethriller thuishoort. Toch niet in deze uitgebreide mate. Ikzelf kon het wel smaken, of toch delen ervan.
Mike Maden heeft een boeiende en aangename schrijfstijl, en weet wel hoe hij een lezer kan entertainen. Het is ook niet zijn eerste deel in de Jack Ryan serie, dus hij is al met de personages bekend. Hij weet wat een goede actiethriller moet omvatten, en daarom is het wat jammer dat hij zich verliest in details. Het grote geheel is slim bedacht, en zijn ervaring met techno thrillers kun je er goed in ontdekken. Maar iets meer focus op de essentie had dit boek zeker een ster extra opgeleverd. Nu was het net iets te rommelig en te weinig gestructureerd. Zonde, want de plot vond ik geniaal en ook de plottwisten en aanwezige actiescènes vond ik echt héél goed. Daarom geef ik toch nog een drie sterren voor Vijandelijk contact.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
