"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Tot waar we kijken kunnen

Vrijdag, 11 november, 2016

Geschreven door: Inge van der Krabben
Artikel door: Patrice van Trigt

Dit kan iedereen overkomen

[Recensie] Het lukt Janna allemaal nét niet. Qua werk, relatie en sociaal zit ze niet lekker in haar vel. Ze doet enorm haar best op haar werk maar dat gaat ten koste van haar geestelijke gesteldheid, ze zit tegen een burn-out aan en ze loopt, figuurlijk gesproken, echt op haar tandvlees. Wanneer ze dan ook nog een promotie mist waar ze op had gerekend is dat de druppel. Maar Janna is niet doortastend genoeg om de juiste beslissing te nemen en dus neemt Dina, haar moeder, de leiding over Janna. Iets wat eigenlijk altijd met de beste bedoelingen wordt gedaan, vanuit moeders perspectief dan toch. Hiermee beseft Janna dat dat ook een van de redenen is van haar problemen. Ze houdt vreselijk veel van haar moeder maar zij is zo sterk en een zodanige doorzetter dat het vaak een overdonderend effect heeft op Janna, ze kijkt behoorlijk tegen haar op, zowel positief als met tijden negatief. Dina is nou eenmaal zo en beseft vaak niet dat ze daarmee Janna omverloopt.

Dina heeft ook voor zichzelf alles goed op een rijtje, ze is een echte regeltante. Maar wanneer ze zich met gezondheidsklachten veel te laat bij de huisarts meldt is het te laat. Ze krijgt te horen dat ze ongeneeslijk ziek is. Dina reageert op haar typische manier en negeert het advies dat ze krijgt en zegt voorlopig ook niets tegen Janna. Want Dina is met iets bezig waarmee ze Janna wil laten zien dat alles kan, mits je je zinnen daarop zet. Daarmee zet ze haar eigen gezondheid en haar leven op het spel. Wanneer Janna dan toch ontdekt wat er aan de hand is raakt ze zowel in paniek als boos. Maar Dina is volhardend en die houding zet hun toch al bijzondere relatie zwaar onder druk. Bij beide vrouwen is daar wel het besef dat ze weinig tijd hebben om dingen uit te spreken.

Van der Krabben heeft met Tot waar we kijken kunnen een indringende en pure kijk gegeven in de moeder-dochterrelatie van Janna en Dina. Het zal voor veel lezers ook herkenning opleveren aangezien dat vaak innig geliefde maar complexe relaties zijn. Zo ook bij Janna en Dina. Door de sterke persoonlijkheid van Dina voelt Janna zich vaak niet sterk genoeg en kan ze zich gevoelsmatig niet meten aan haar moeder. Maar Dina is niet voor niets zo, haar leven heeft haar zo gevormd, net als dat bij Janna het geval is. Deze invloeden, de wereld en de mensen om ons heen, vormen grotendeels wie we zijn. Het bespreekbaar maken en houden van vragen en gevoelens is niet iedereen gegeven en dat aspect is erg overtuigend geschreven door Van der Krabben. Vooral het verschil in behoeftes voor het bespreekbaar maken van zaken is goed en overtuigend overgebracht. Dina is van de generatie ‘niet zeuren maar doen’ en dat opent voor haar dochter niet altijd de deur ver genoeg.

Het verhaal is mooi en integer geschreven, de omstandigheden zijn heftig. Toch schuwt de auteur niet om zo nu en dan een grappig moment in te voeren, iets wat het verhaal alleen maar goed doet en aannemelijker maakt. De schrijfstijl van Van der Krabben is lekker ongecompliceerd en vlot. Je leest het boek dan ook zo uit. Niet alleen omdat je nieuwsgierig bent naar wat er gaat gebeuren, want dat is al vrij snel duidelijk, maar wel naar de invulling daarvan. Van der Krabben heeft een verhaal geschreven dat ieder van ons kan overkomen, misschien het konijn Carel daargelaten. Niemand heeft een vrijbrief voor de gebeurtenissen die dit gezin overkomen en daarmee is het verhaal realistisch en zijn de personages aannemelijk. Het enige minpuntje is dat de verdieping op emotioneel vlak aangaande de vader van Janna gevoelsmatig niet echt uit de verf komt. Maar misschien komt dat ook wel omdat Dina zo sterk en overheersend is als persoon dat dat ook zo het verhaal heeft overgenomen. Hoe dan ook leest het erg prettig en is de nieuwsgierigheid gewekt naar wat Van der Krabben nog meer uit haar toverhoed haalt. In ieder geval geen konijn. (als je het boek leest snap je deze opmerking wel).  Een meer toepasselijke titel voor dit boek is ondenkbaar.

Hereditas Nexus

Eerder verschenen op Perfecte Buren.

Boeken van deze Auteur:

Van het hart

Tot waar we kijken kunnen

Tot waar we kijken kunnen