Een Surinaamse familiegeschiedenis
[Recensie] Dit boek is een aanrader voor iedereen met interesse in de geschiedenis van Suriname en van Surinamers in Nederland. Het is een geschiedenis van een Hindoestaanse familie, die teruggaat tot de ervaringen van de voorouders die als contractarbeiders uit India naar Suriname kwamen. Het is ook het verhaal van een familie die zich weet te onttrekken aan de armoede van het plantageleven. De auteur zelf is overigens een bekend politicus en publiceerde het boek onder pseudoniem. Zijn verhalende stijl en persoonlijke terugblikken brengen de familiegeschiedenis heel dichtbij.
De centrale figuren zijn de ouders van de auteur: Nandoe en Trees. Via hen reizen we terug in de tijd, naar de jaren ’30 in Paramaribo, maar ook verder terug naar de plantages en landbouwgronden van Saramacca, waar Nandoe geboren is en waar zijn voorouders gewerkt hebben. Met behulp van archiefmateriaal en foto’s reconstrueert de auteur de vroege geschiedenis van zijn familie, die hem onder meer ook naar Brits-Guyana brengt. Ook citeert hij veelvuldig uit de briefwisseling tussen zijn ouders uit de jaren ’50. Die geeft het boek echt een eigen, persoonlijke toon. Het boek laat het verdere verloop van de geschiedenis zien, de nieuwe politieke ontwikkelingen in de jaren ’60 en ’70, onafhankelijkheid en oorlog, bezien vanuit een Hindoestaans perspectief. Nandoe en Trees zien steeds meer familieleden hun biezen pakken en naar Nederland vertrekken. Uit de brieven van Trees komt de spanning uit die tijd heel duidelijk naar voren, de onafhankelijkheid zat er aan te komen, maar de toekomst was nog ongewis. Dankzij de brieven van zijn moeder, aan haar man en later aan haar zoons, weet de auteur zijn familiegeschiedenis mooi te verweven met de politieke ontwikkelingen, ook na de onafhankelijkheid.
—
Eerder verschenen in Geschiedenis Magazine
