Wanneer een spel wel erg dichtbij de werkelijkheid komt
[Recensie] De laatste tijd zijn escaperooms helemaal in. Door de pandemie die in ons land geldt zijn er nog veel meer bijgekomen. Zo ook varianten die je thuis kunt spelen. Uitgespeeld gaat niet per se over een escaperoom, maar wel over een spel waar je ook flink moet puzzelen om bij de oplossing te komen. Er moet namelijk een fictieve moordzaak opgelost worden. De moordzaak blijkt alleen minder fictief dan gedacht.
Uitgespeeld is een thriller geschreven door Inge Spaan. Dit is haar tweede boek. Haar eerste boek genaamd Overhit was een succes. Haar boeken worden door Biblion vergeleken met boeken van Linda van Rijn en Loes den Hollander. Inge werkt als accountant, maar kan haar creativiteit nu dus kwijt in het schrijven.
De schrijfstijl van Inge Spaan is vrij simpel, vandaar waarschijnlijk de vergelijking met Linda van Rijn en Loes den Hollander. Dit zorgt ervoor dat Uitgespeeld geen ingewikkelde thriller is en makkelijk wegleest. Een fijn boek om te lezen in een wat drukkere periode, zodat je je hoofd leeg kunt maken.
Een verdwenen echtpaar
Het boek begint met het plotselinge overlijden van Laura’s vader. Als ze zich met zaken bezig wil houden zoals de begrafenis en haar rouwproces komt ze vreemde dingen tegen. Onder andere een artikel van een verdwenen echtpaar dat al weken in het nieuws is. Laura is bang dat er een verband is tussen hem en die verdwijning en gaat op onderzoek uit. Tijdens dat onderzoek schakelt ze de hulp in van een collega, Leendert. Leendert is een einzelgänger en houdt vooral van gamen.
Uitgespeeld wordt geschreven vanuit het perspectief van Laura en vanuit het perspectief van Leendert. De hoofdpersonages Laura en Leendert zijn goed uitgewerkt. Er is bij beide personen sprake van diepgang. Ze hebben een heel verschillend karakter, wat een beetje variatie in het verhaal brengt. Meerdere perspectieven zie je vaker terug bij thrillers. Hier moet je als lezer wel van houden. Het kan namelijk er ook voor zorgen dat je bij een wisseling van perspectief uit het verhaal raakt.
In de ban van Klopjacht
Het verhaal komt langzaam op gang. Je bent als lezer lichtelijk nieuwsgierig wat het verband is tussen de moordzaak op tv en de vader van Laura. Het perspectief geschreven vanuit Leendert lijkt in het begin weinig toegevoegde waarde te hebben. Je leest voornamelijk over een nieuw spel genaamd Klopjacht waarvan hij in de ban is, verder gebeurt er weinig. Om het een beetje spannend te houden lees je ook af en toe uit het perspectief van één slachtoffer.
Het einde daarentegen gaat in een razendsnel tempo. Opeens komen Laura en Leendert erachter dat het spel Klopjacht en de echte zaak over het verdwenen echtpaar wel erg veel met elkaar te maken hebben en zijn ze de dader op het spoor. Dit maakt het verhaal ongeloofwaardig, waardoor je met een onvoldaan gevoel blijft zitten.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
