"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Uitverkoren

Zaterdag, 1 augustus, 2020

Geschreven door: Veronica Roth
Artikel door: Minca Huiberts

Een angstaanjagende ontdekking

[Recensie] Tien jaar geleden hebben vijf tieners, Sloane, Matt, Esther, Ines en Albie een duister kwaad bestreden, nadat zij waren opgeroepen omdat één van hen de uitverkorene zou zijn die de wereld kon redden. De voorspelling werkte, zij versloegen De Duistere waardoor vrede en rust waren wedergekeerd. Jaren later is de wereld dat alweer bijna vergeten. Maar Sloane niet. Zij worstelt nog elke dag met mentale problemen en heeft het gevoel dat ze wordt achtervolgd door het verleden. Zo is daar de paparazzi die haar er elke dag aan herinnert, en de nachtmerries die haar ’s nachts achtervolgen. Als één van hun vijven overlijdt, slaat de duistere kracht van tien jaar geleden opnieuw toe tijdens de begrafenis. Zo doen zij een angstaanjagende ontdekking en slaat het noodlot opnieuw toe.

Uitverkoren start verrassend genoeg ergens midden in het verhaal, tussen de strijd van tien jaar geleden en voor het overlijden van één van de vijf die de duistere kracht hadden verslagen. Sloane wordt nauwgezet uitgewerkt en beschreven en haar gedachten en beslissingen maken haar tot een heel eigen personage. De andere vier lijken op de hoogte te zijn van haar gebrekkige sociale vaardigheden en dit komt ook regelmatig terug in het verhaal. Op die manier wordt Sloane wel een levensecht personage en komt de vriendschap tussen hun vijven ook erg realistisch over. Langzaam aan leer je ook de anderen kennen en door korte herinneringen wordt steeds duidelijker wat er tien jaar geleden is gebeurd. Na tientallen bladzijden blijft het verhaal wat hangen in tragere gebeurtenissen en blijft het voor de lezer nog redelijk lang onduidelijk wie De Duistere nou precies was en hoe ze hem toen verslagen hebben.

Daar waar de schrijfstijl simpel en meegaand is, is het verhaal wat trager en filosofischer. Volledig vanuit Sloane’s perspectief geschreven worden de hoofdstukken af en toe afgewisseld met krantenartikelen, essays, geheime informatie uitwisselingen via de mail, geclassificeerde documenten tot zelfs gedichten. Op die manier verschaft Veronica Roth de lezer met meer informatie over de gebeurtenis van tien jaar geleden. Gaande het verhaal wordt er toch wat meer plaats gemaakt voor de magie die erbij komt kijken. Alles zit een stuk ingewikkelder in elkaar dan hoe in het begin lijkt. Zo wordt er gesproken over ‘werkingen’, ‘hevels’ en ‘megahertz’ wat de onderliggende regels van magie en hoe de wereld in elkaar zit wat gecompliceerder maakt. Dit wekt hier en daar wat verwarring op, maar tegelijkertijd ook vernieuwde interesse.

Wanneer er magie wordt gebruikt en er actievolle momenten in het verhaal voorkomen, zijn deze niet altijd even gedetailleerd of goed uitgewerkt. Het is soms lastig om voor de geest te halen hoe een bepaalde magische handeling eruit ziet. Deze momenten staan ook niet centraal in het verhaal. Het gaat meer om personageontwikkelingen, goed en kwaad, onderliggende intentie en verlangens. Des te meer dit besproken wordt en aan bod komt, hoe intensiever het lezen wordt. Want geleidelijk aan komen er waarheden aan bod en worden er geheimen onthuld. Die laten misschien wat langer op zich wachten dan je zou verwachten, maar wanneer het dan zo ver is, is het boek niet meer weg te leggen.

Boekenkrant

Lezers die Uitverkoren oppakken met de intentie om zich te gaan verliezen in een ander Young Adult Fantasy verhaal van de bekende Veronica Roth, zullen bedrogen uitkomen. De auteur slaat een heel andere, nieuwe weg in. Door haar heldere en begrijpelijk schrijfstijl zal dit een boek zijn dat door YA lezers even goed gelezen kan worden, maar voor volwassenen een stuk interessanter is door de mate van diepgang en de enigszins filosofische paden die bewandeld worden.

Voor het eerst verschenen op Mywingedbooks