"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Uitzonderlijk

Zaterdag, 25 april, 2020

Geschreven door: Colleen Hoover
Artikel door: Minca Huiberts

100% meeleven met de hoofdpersoon

[Recensie] Het eerste hoofdstuk sprak me meteen aan. Een meisje met een aantal aparte gewoontes die vreemde objecten spaart. Maar dat is nog maar 1% van alles wat ik in dit verhaal over haar te weten ben gekomen. Als Merit een dag spijbelt van school en op zoek gaat naar een nieuwe trofee om aan haar niet zelf verweven collectie toe te voegen, komt ze een jongen tegen. Er blijkt meteen een klik te zijn en voor ze het weet staan ze bij het betoverende fontein elkaar te zoenen. Tot de telefoon van die onbekende maar uitzonderlijke jongen gaat. Het is haar zus, haar identieke tweelingzus. En daar beginnen de problemen voor ons als lezer.

Want ja, dit verhaal is een beetje een opeenstapeling van problemen. Het begon redelijk luchtig, de informatie van het samengestelde maar breekbare gezin werd geleidelijk aan overgebracht op mij. Merit is bijzonder, maar met bepaalde trekjes en gewoontes waar ik me heel goed in kan verplaatsen. Tot er steeds meer geheimen van haar familie aan het licht komen. En Merit is draagster van vele geheimen tot de bom barst. Een bijna fatale beslissing dient als eye opener voor haar en haar gebroken familie.

Er komen veel verschillende thema’s aan bod. Niet allemaal even uitgebreid of gedetailleerd, maar ze worden op de een of andere manier wel bespreekbaar gemaakt in het verhaal en dat zorgt soms voor aangrijpende en emotionele stukken in het verhaal. Als je je net zo in Merit kunt verplaatsen als ik, waarschuw ik alvast; tissues zijn geen overbodige luxe tijdens het lezen van dit verhaal. Colleen heeft een breekbaar maar ook hard personage neer weten te zetten met wie ik goed kan meeleven. Hoe bizar sommige situaties ook zijn. Het brengt een waarheid aan het ligt waar veel mensen mee te maken krijgen of in aanraking mee komen. En die boodschap is erg duidelijk, maar wel een beetje voorspelbaar. De laatste hoofdstukken voelden een beetje idealistisch, maar eigenlijk hoorde het wel zo te zijn, of zo wil je het als lezer eigenlijk.

Echt, wat een pracht verhaal. Vanaf het begin kon ik het boek niet meer wegleggen en hoe verder ik las, hoe verder ik in het verhaal werd meegesleept. Tijdens het lezen leefde ik voor 100% mee met het hoofdpersonage en dat geeft me altijd een geweldig gevoel. Alsof mij die dingen overkomen, wat het inlevingsvermogen optimaliseert en ik nog intenser kan genieten en meeleven met het verhaal. Colleen Hoover is daar heel sterk in. Ik mistte nu een extra plottwist aan het einde, maar dit verhaal was nét weer even anders dan de voorgaande. Net als de voorgaande nét even anders was als het daar voorgaande boek. Haar schrijfstijl ligt mij goed en ik kijk nu alweer uit naar het volgende boek dat Z&K gaat vertalen.

Boekenkrant


Eerder verschenen op MyWingedBooks