De magie van Wildzee
[Recensie]Philip Reeve, Britse auteur en illustrator, neemt in Ultra Donker zijn lezers mee op een magisch avontuur! Deze hardcover bevat een mooie plattegrond van het eiland Wildzee en de hoofdstukken beginnen telkens met een knappe tekening van een bijzondere schelp.
Meneer Donker tuurde elke avond vanuit de uitkijktoren door zijn telescoop. Op een dag vond hij een baby die op het strand was aangespoeld. Hij nam de voogdij op zich en gaf haar zijn naam, Donker, Ultra Donker. Toen het meisje elf was verdronk Meneer Donker.
“Ze zeggen dat zijn jaszakken vol zaten met sténen…”
En hier start het verhaal van Ultra Donker. Zij woont in de toren bij meneer en mevrouw Schraveling op het hoogste punt van de westkant van het eiland Wildzee. Nu haar vader verdronken is, is er een nieuwe Wachter nodig. Wil, de jongere broer van meneer Donker, zal vanuit Londen naar het eiland komen om die taak op zich te nemen. In tussentijd houdt Ultra de wacht en ontdekt ze bijzondere aantekeningen van meneer Donker.
“16 april: Ik droomde dat ze was teruggekomen, maar het strand was leeg.
2 juni: De zee spreekt tot mij. Ze wil terug wat ze heeft geschonken. Zou ze een plaatsvervanger accepteren…?”
Wat is de echte afkomst van Ultra? Welke geheimen bewaart de zee? De meeste bewoners zijn er bang voor, maar Ultra niet. Zij voelt zich juist verbonden met de zee, want net zoals een zeemeermin kan Ultra onder water ademhalen. Heel bijzonder, toch?
De bewoners van Wildzee zijn best vreemd. Ook mysterieuze legendes en bijgeloof spelen een belangrijke rol in dit verhaal. De terugkeer van de Gorm, een vreselijk monster, en het opdoemen van de Verborgen Gronden wekken zeker de nieuwsgierigheid.
“Op dat moment had Ultra zich niet kunnen voorstellen dat ze ooit op die uitnodiging in zou gaan, maar nu ze een zeeheks en een wierman in de ogen had gekeken, was het idee om bij trollen langs te gaan veel minder afschrikwekkend.”
Philip Reeve zorgt voor een mooie balans tussen tussen fantasie en spanning. Het verhaal komt traag op gang, maar hierdoor heb je als lezer wel een zeer goed beeld van het eiland, zijn bewoners en de geheimen. Ook is het even wennen aan de schrijfstijl en het woordgebruik. De auteur heeft eerder een poëtische schrijfstijl met aandacht voor details. Door de knappe beschrijvingen wordt er een nieuwe wereld zichtbaar voor de lezer. Aanvankelijk leest het verhaal een beetje stroef en is het dus even doorzetten. Maar Ultra Donker is absoluut een aanrader voor meer ervaren lezers die een mooie schrijfstijl kunnen waarderen.
Ultra Donker ontdekt zoveel over de zee, haar ouders en leert zichzelf beter kennen. De magie van de zee is echt voelbaar! Dit spannend, fantasierijk en hartverwarmend verhaal maakt je zeker nieuwsgierig naar het volgende deel!
Leesfragment
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
