Meeslepende thriller
[Recensie] Axel Steen krijgt als inspecteur het bericht dat DNA dat is aangetroffen bij een verkrachtingszaak overeenkomt met een onopgeloste moordzaak waaraan hij vier jaar eerder heeft gewerkt. Hij bijt zich vast in deze zaak die almaar groter lijkt te worden, net als de weerstand van zijn superieuren dat Axel zich niet bezig lijkt te willen houden met de in hun ogen urgentere zaken.
Jesper Stein is de Deense equivalent van Peter R. de Vries, misdaadverslaggever, journalist en auteur. Inmiddels heeft hij drie thrillers geschreven met Axel Steen in de hoofdrol. In april 2019 verschijnt de vierde al. Deze luistert naar de titel Solo.
Wat ben ik toch een liefhebber van Scandinavische thrillers. Sterke karakters, sterke plots en het nodigt mij altijd uit om de detective in mijzelf in te zetten. Het is mijn eerste kennismaking met Axel Steen en ik heb niet te kampen met een te late kennismaking. Het is prima instappen in dit verhaal zonder dat ik direct een onoverbrugbaar kennishiaat heb.
Axel is een sympathieke gast die doelgericht denkt en handelt en zich vastbijt in een zaak. Dat helpt mijn inlevingsvermogen. De auteur heeft voor zijn verhaal veel research gedaan en alles lijkt te kloppen met de werkelijkheid. Ik verifieer dat vanuit mijn ingeschakelde reeds aangehaalde detectivestand. Er is een plattegrond van Nørrebro, plaats van handelen en tevens deelgebied binnen de hoofdstad Kopenhagen. Er zijn scènes die over wijn gaan en over bevindingen van de anatoom-patholoog die die research bevestigen. Alles wordt zorgvuldig beschreven en ook een autorit wordt niet beschreven door vertrek en aankomstpunt te benoemen maar ook door kennis te nemen van de bezienswaardigheden op de route. Wanneer je dit kunt waarderen een extraatje. Sommige lezers vinden dit geen meerwaarde hebben. Ik kan als tegenargument aanvoeren dat het weinig tot niets uit de vaart van het verhaal haalt.
De dialogen zijn snel en realistisch. Personages en gesproken woord matchen en maken het geheel authentiek. En tonen in veel gevallen de triestheid en wanhoop van de mens in brede zin.
Wees voorbereid op een rauwe thriller met veel seks, drank en solistisch gedrag. Axel heeft zijn vrouw verloren aan zijn adjunct-hoofdcommissaris en dat leidt naast rancune en een verstoorde arbeidsrelatie tot een aantal tenenkrommende situaties waaraan overigens geen greintje humor kleeft.
Nergens wordt Axel een karikatuur van zichzelf. Hij is echt. Je voelt zijn gedrevenheid en zijn verdriet. Hij moet en zal slagen in zijn onderzoek om de moordzaak en de verkrachtingszaken op te lossen, ook al brengt het hem tot de rand van de afgrond. Of erover?
Omdat Scandinavische series vaak tot verfilming leiden, denk ik dat ze al een geschikte kandidaat op het oog hebben voor de rol van Axel. Een boek als een film. En als het zo ver komt, kijk ik zeker. Toch durf ik al op voorhand vast te stellen dat ik zal zeggen: ‘Het boek is toch beter’.
Anderzijds denk ik dat Jesper Stein veel concurrentie zal ondervinden van andere auteurs uit dit veld. En zal hij op zoek moeten naar meer onderscheid en een continue hoge kwaliteit. Dat lijken mij voor Axel en Jesper uitdagingen genoeg.
Tenslotte kan ik melden dat de detective in mij het onderzoek hier en daar heeft kunnen ondersteunen. Of dat iets over mij of over de plot zegt, laat ik aan u. Vaarwel krijgt van mij drie-en-halve ster.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
