"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Vaderskind

Dinsdag, 7 juni, 2022

Geschreven door: Belinda Bauer
Artikel door: Patrice van Trigt

Veel nattigheid, geen spanning

De tienjarige Ruby woont met haar ouders pal aan de kust van Devon. Het dorpje waarin ze wonen, Limeburn, wordt door de opkomende zee bedreigd en verdwijnt stilletjes aan in het water. Ruby is idolaat van pony’s en haar vader en de twee brengen veel tijd met elkaar door. Ze delen de liefde voor cowboys en het bij elkaar zijn. Sinds haar vader zijn baan is verloren, een doorn in het oog van moeder, staat het huwelijk onder zware druk en Ruby krijgt meer mee dan goed voor haar is. Haar moeder doet alles wat in haar macht ligt om als kostwinner het hoofd boven water te houden waardoor ze veel van huis is.

Twee vrouwen in de buurt van de kliffen worden aangerand maar weten te ontsnappen. Het is meteen duidelijk dat er sprake is van een sadist die het op kwetsbare vrouwen heeft gemunt. Wanneer de dader een derde vrouw weet te belagen moet ze dat met de dood bekopen. Maar niet voordat ze zich van haar kleding heeft moeten ontdoen én haar moeder moest bellen. Op die manier was degene live getuige van de moord op haar dochter.

Ruby leidt geen gemakkelijk leven voor een jong meisje. Behalve de zorgen die ze heeft om haar ruziënde ouders wordt ze ook gepest op school. Er zijn maar vijf kinderen in het dorp en echt vriendjes heeft ze niet. Haar beste vriend is haar vader en ze hangt zich dan ook volledig aan hem op. Wanneer bekend wordt wat er met de vrouwen is gebeurd besluiten de kroegtijgers ‘Gunslingers’ op jacht te gaan naar de dader. Vader is een van de groep en neemt Ruby mee in de zoektocht. Ze hoopt daarmee dat het aanzien van haar vader toeneemt en dat moeder anders naar hem zal kijken.

Als eerste moet gezegd worden dat ik altijd graag de boeken van Bauer heb gelezen. Ze zijn origineel, spannend en kenmerken zich met authentieke personages. Helaas kan ik over Vaderskind niet iets enthousiasts melden. Het komt niet vaak voor dat ik zó lang over een boek doe en zó vaak tegenstrijdigheden in een verhaal heb ervaren. Het begint al met een gevoelsmatige ongeloofwaardigheid t.a.v. het perspectief van Ruby. Een tienjarige kan wijs zijn, zelfs heel volwassen als het opgroeit tussen louter volwassenen, maar ik had bijvoorbeeld geregeld moeite met haar gedachtegang en omgangswijze met haar moeder. Ook het feit dat een groepje kinderen in de leeftijd van twee tot twaalf alleen op de kliffen speelt, met een woeste zee op jacht naar land, op die manier in gevaarlijke situaties terechtkomt vond ik eerlijk gezegd totaal niet aannemelijk. En zo waren er meer dingen die voor mijn gevoel niet klopten. Door deze ervaring kon ik me maar moeilijk vinden in het verhaal, kreeg ik geen binding met de personages en heb ik me vaker geërgerd dan wenselijk.

Boekenkrant

Dit boek is niet zozeer een spannende thriller maar eerder een roman waarin de, ongezonde, band tussen ouders wordt uitgewerkt. De vele sfeerschetsen deden het verhaal eerder kwaad dan goed. Je kunt je als auteur ook verliezen in de details en dat was hier wel degelijk het geval. Ongeloofwaardige dingen zoals een spontaan openvliegende motorkap van een auto. Mannennamen als Whippy, Blacky, Scratch, Hick, Shiny, Daisy en Pussy deden me denken aan de zeven dwergen. Hierdoor kon ik het boek maar nauwelijks serieus nemen.

Ondanks de wisselingen van perspectief; er komt ook een politieagent met relatieproblemen aan het woord (geen idee waarom dat detail van nut was voor het geheel), pakte het verhaal me niet en was het een opgave dit boek uit te lezen. Dat ik meteen wist wie de dader was, het lag er zo ontzettend dik op, was ook geen voordeel.

Ik ben dit zó niet gewend van Bauer en begin me af te vragen of het wellicht aan mijn interpretatie heeft gelegen deze keer. Óf ik heb iets gemist óf ergens klopt het gewoon niet. Hoe dan ook bleef dat gevoel knagen en beïnvloedde het mijn leesplezier enorm. Het advies is dan ook om het vooral zelf te gaan lezen en tot een andere conclusie te komen. Helaas is Vaderskind niet wat ik had gehoopt en verwacht, daarom twee sterren.

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

De ziener

Vaderskind

De schitterende doden

De schitterende doden

Opgesloten

Rusteloos land