IJslandse moorden
“Ze hoort hem lang voordat ze hem ziet. Ze hoort de trap kraken als hij naar bovenkomt.”
[Recensie´Met bovenstaande spanningsopbouwende zin opent Vanuit het duister van Eva Björn Aegisdóttir waarvoor zij de Blackbird Award, een IJslandse prijs voor het beste thrillerdebuut van het jaar ontving. Het is het eerste deel in de Forbidden Iceland serie die zich afspeelt in Akranes aan de westkust van IJsland waar Aegisdóttir is opgegroeid. De vertaling is gedaan door Willemien Werkman.
Elma keert na jarenlange afwezigheid terug naar Akranes, een kleine gemeenschap. Ze komt het politiebureau versterken en het eerste dat ze van haar baas Hördur hoort is: “Er is hier van alles wat onder de oppervlakte smeult en je zult je dus niet hoeven vervelen.” Hoe waar deze woorden zijn wordt duidelijk als het lichaam van een jonge vrouw bij de vuurtoren wordt aangetroffen. Bij de speurtocht van de politie naar de identiteit van de vrouw stuiten ze op dingen uit het verleden die het daglicht niet kunnen verdragen. En het ergste is dat veel van de inwoners van Akranes er weet van hebben, maar hun ogen hebben gesloten destijds. Wat zijn dit voor geheimen die het leven van een aantal inwoners van Akranes blijvend beïnvloed heeft? Elma raakt hierdoor steeds gefrustreerder, net als door het uitblijven van resultaten tijdens het politieonderzoek.
“Haar hoofd was als een vastgelopen grammofoonplaat die steeds dezelfde feiten afspeelde zonder er iets uit te concluderen.”
Want iemand zonder gegronde reden uit Akranes ondervragen gaat zomaar niet, dan gaan mensen ‘praten’. “De intimiteit van het leven in een kleine plaats maakte onderzoeken als dit ingewikkeld omdat de politie voorzichtig te werk moet gaan om geen vijanden te maken.” Iedereen weet alles van iedereen in Akranes.
Vanuit het duister is een verhaal met diepere lagen, dat bestaat uit twee verhaallijnen, een in het heden (2017) en een in het verleden (1989-1992). Door deze manier van vertellen komt de lezer er heel langzaam achter wat er in het leven van het slachtoffer is gebeurd. Er is sprake van een alwetende verteller, die zich tot de lezer richt. Het accent van het verhaal ligt op het onderzoek van Elma en haar collega’s en hun werkwijze komt goed naar voren in het hele verhaal.
Aegisdóttir heeft een toegankelijke schrijfstijl waarbij de personages en de omgeving tot leven komen voor de lezer. Ze wisselt beschrijvende stukken af met duidelijke dialogen. Er zijn nogal wat personages die vraagtekens oproepen. Hierdoor ben je als lezer continue aan het meespeuren. Wat is er in hun leven gebeurd? Met de introverte Elma gaat de lezer meeleven, want wat is haar overkomen in haar relatie met David?
Lang weet Aegisdóttir de lezer op het verkeerde been te zetten met haar realistische schrijfwijze. Op een van de laatste bladzijden kom je er pas achter, want niet alles is wat het lijkt in het verhaal. Het slachtoffer is een vrouw met een duister geheim. In cursief gedrukte stukken komt de lezer veel aan de weet over haar jeugd en karakter. En dat doet pijn of toch niet? De relatie van Emma tot haar collega’s komt niet echt uit de verf, maar schept een verwachting voor het volgende deel. De spanning wordt heel langzaam opgebouwd en is eigenlijk voortdurend voelbaar door de vele vraagtekens die handelingen van personages oproepen. Het verhaal is net een grote legpuzzel, waardoor het speuren is naar het juiste stukje.
Ik geef dit verrassende en boeiende verhaal Vanuit het duister dat eindigt met een cliffhanger 4 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
