Nieuw rechercheduo speelt met spanning, twijfel, angst en vitaliteit
[Recensie] Onbegrensd (2019) de tweede waarin rechercheur Sylvia Pronk en haar Franse collega Ludovic Lebon een hoofdrol spelen. Beide thrillers spelen zich af in Nederland en in Zuid-Frankrijk. Als je naar covers van beide boeken (die los van elkaar te lezen zijn) kijkt, zie je dat ze bij elkaar horen. Beide verhalen worden gekenmerkt door meerdere verhaallijnen, die langzaam in elkaar overvloeien en leiden tot een plot dat je niet aan ziet komen, precies zoals het moet.
In de eerste verhaallijn staat Marla Bosveld centraal. Ze is helemaal in de ban van Jeroen, haar nieuwe geliefde. Hij is grappig, charmant, attent. “Ze koestert hem voorlopig als een gestolen juweel.” Als Jeroen voorstelt om drie weken op vakantie te gaan naar Zuid-Frankrijk waar hij een huis heeft gehuurd, belt Marla in een impuls haar leidinggevende en vertrekt halsoverkop.
Onderhuidse spanning creëren
Anja Maas slaagt er meteen in een onderhuidse spanning te creëren, iets dat ze in het hele verhaal op een subtiele manier doet. “Er vallen steeds vaker ongemakkelijke stiltes of hij is diep in gedachten. Heeft hij genoeg van haar? De laatste tijd verdwijnt hij regelmatig ver achter in het terrein.” Als ze haar zus wil bellen is er geen bereik of is haar telefoon verdwenen en als ze om de telefoon van Jeroen vraagt is de batterij leeg. Haar zus geeft haar uiteindelijk op als vermist.
Bij rechercheur Sylvia Pronk begint de tweede verhaallijn. Sylvia heeft een traumatische ervaring gehad toen haar partner bij de recherche doodgeschoten werd bij een drugsdeal. Voor haar PTTS krijgt ze therapie. Haar leidinggevende stuurt haar naar Zuid-Frankrijk om daar samen met Lebon het onderzoek naar Marla Bosveld voort te zetten.
Maas heeft het intrige goed opgebouwd en speelt met de twee verhaallijnen, die elkaar afwisselen, maar ongemerkt elkaar naderen. Daardoor wordt spanning opgebouwd, maar biedt het anderzijds de mogelijkheid tot ‘ontspanning’, verdieping van het intrige en het initiëren van nieuwe wendingen. Ook haar personages bouwt Anja Maas zorgvuldig op. Zo zien we een Sylvia die ondanks haar PTTS probeert haar werk zo goed mogelijk te doen, maar ook angstig is en twijfelt. Ze kijkt steeds achterom, heeft nachtmerries over het verleden en dat is allemaal van invloed op haar persoon. Ze heeft de relatie met journalist Cas Heijmans nog niet beëindigd, ziet daar tegen op, maar anderzijds gaat haar hart uit naar Lebon.
Jarenlang effect van traumatische ervaringen
Die angst en twijfel zie je ook bij Marla. Zowel Marla als Sylvia zie je zelfbewuster worden, het verleden achter zich laten en een nieuwe start maken. Niet voor niets is de titel van de thriller Veerkracht. De auteur heeft zich goed ingeleefd in de personages en wat er zich in hun hoofd afspeelt. Een belangrijk thema in het boek is dat traumatische ervaringen jarenlang effect op je hebben.
Maas schrijft to the point, heeft een heldere verteltrant, schrijft de dialogen die passen bij de situatie (spits en fel als het moet, teder en gevoelig als de setting er om vraagt) en schuwt ook seksscènes niet.
Hoewel alles goed in elkaar lijkt te grijpen speelt het toeval een paar keer een te nadrukkelijke rol. Toevallig dat de gevonden ansichtkaart uit de Lorgues komt, waardoor Ludovic Lebon ten tonele gevoerd kan worden. Een beetje gehaast is de ontknoping van het hoe en waarom van de pogingen van de drugsbende om Sylvia om te brengen. Het wringt wat. Toch heeft Anja Maas een prima thriller geschreven die blijft boeien. Met het duo Sylvia Pronk en Ludovic Lebon hebben we er een nieuw recherche duo bij, dat ongetwijfeld in een nieuw verhaal weer van zich zal laten horen.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
