Regionale geschiedschrijving zoals het bedoeld is
[Recensie] Van boekwerkjes als Venrays Verleden deel 8, Cultuurhistorische bijdragen over Venray en omgeving kun je alleen maar heel blij worden. Het is mooi te zien dat er in een relatief kleine stad als Venray (Noord-Limburg) zo’n bloeiende groep van historici en amateurhistorici zit die in staat is om telkens weer een interessante bundel met artikelen te publiceren. En dan nog mooi en handzaam uitgegeven ook, met veel foto’s en illustraties.
Natuurlijk zijn deze boeken vooral bedoeld voor mensen uit de regio en dan zijn veel artikelen een feest van herkenning of de schrijvers leggen zaken uit waar je altijd al van afvroeg hoe ze ontstaan zijn. In deze editie is de geschiedenis van de Ballonzuil verreweg het mooiste verhaal. In de bossen van landgoed Roosendaal, vijf kilometer ten noorden van Venray, landde in 1870 de eerste luchtballon in Nederland. De luchtvaarders waren afkomstig uit het door de Duitsers belegerde Parijs en waren op de vlucht. De plaatselijke bevolking had zoiets nog nooit gezien. “De minse worren allemol báng, ons moeder ok, dat wieët ik nog wel en er kwame zo’n arige kèls uut dieën bol,” aldus een ooggetuigenverslag. Vijfentwintig jaar later werd in bijzijn van de ballonvaarders van toen een herdenkingszuil opgericht. De burgemeester sprak de mannen toe met “notre zero’s” in plaats van “notre hero’s”, maar dat mocht de pret niet drukken. Een heerlijke ‘petite histoire’.
Verder in de bundel een overzicht van recente archeologische vondsten in Venray en omgeving, een artikel over wegwijzers van na de oorlog, een verslag van een uit de hand gelopen militaire oefening van de Duitsers bezetters aan het begin van de Wereld Oorlog II waarbij 17 Duitse militairen omkwamen (de Duitsers deden er alles aan om te zorgen dat het ongeluk geen bekendheid kreeg) en de oorlogsherinneringen van Henk Janssen die als kind de bevrijding van Venray in 1944 meemaakte. Interessant is de verklaring waarom er tot 100 jaar geleden van Venray nauwelijks wegen naar het Westen liepen. De Peel, een moerasrijk natuurgebied, vormde er een natuurlijke barrière. Je zou verwachten dat ook De Maas, oostelijk van Venray een natuurlijk barrière was. Venray heeft nooit bij Brabant heeft gehoord maar wel bij het noordelijke Graafschap Gelre en ook enige tijd bij Duitsland. In vorige eeuwen een rivier over gaan was minder gevaarlijk dan door een moeras trekken, zo kunnen we concluderen.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
Het boek is te koop in boekhandels in en om Venray, hier of te bestellen door een mail te sturen naar het Secretariaat Historisch Platform Venray, secretariaat@historischplatformvenray.nl
