10.000 jaar aan tafel
[Recensie] ‘De vraag “wat eten we vandaag?” is van alle tijden, maar de manier waarop mensen in het verleden aan voedsel kwamen verschilt per periode’. Aldus de eerste zin van het boekwerk ‘Verandering van spijs’ over tienduizend jaar voedselbereiding en eetgewoonten. Dat belooft de nieuwste kennis te presenteren over de geschiedenis van ons voedsel, samengebracht door een team van vakspecialisten en culinair historici. Zij beogen daarbij een uniek en vernieuwend overzicht te geven van de kook- en eettradities in Nederland in het verleden. Beloften die zij inderdaad op uitstekende wijze gestand doen, want het is een zeer informatief en bovendien prachtig vormgegeven boekwerk geworden vol met fraai foto- en ander illustratiemateriaal en met talloze interessante weetjes over wat de pot van onze hele verre tot mindere verre voorouders schafte.
De vroege bewoners van Nederland verkregen de ingrediënten voor hun maaltijd door zelf te jagen, te vissen en planten te verzamelen en later door cultuurgewassen te verbouwen en vee te fokken. Deze mensen waren volledig aangewezen op het landschap waarin zij leefden. Dat veranderde geleidelijk toen de aanvoer van voedsel van elders een rol ging spelen. Gegevens uit de archeologie, zoals haarden met etensresten, aangebrand voedsel op scherven van kookpotten en zelfs versteende menselijke uitwerpselen gaven aanwijzingen over wat er vroeger op het menu stond en hoe het eten werd klaargemaakt. Daarbij hebben de auteurs ook niet vergeten wat leuke voorbeelden van historische recepten aan te reiken. Wat dacht u van ‘geroosterde wortelstokken van lisdodde met wild zwij
en geroosterde wilde appeltjes’? of van ‘Romeins brood met walnotenpesto’
dan wel van een ‘vegetarische stoofpot uit de Karolingische tijd’? Heerlijk toch?
—
Eerder verschenen in Archeologe Magazine
