Universeel verhaal
“Het is waar dat mijn leven een nieuwe impuls heeft gekregen door de verborgen aanwezigheid van dit schrift, maar ik moet toegeven dat het er niet gelukkiger op is geworden.”
[Signalering] Rome 1950. Hoewel er op zondag enkel tabakswaren mogen verkocht worden, toch schaft Valeria in een opwelling een schrift aan. In het geheim begint ze aan een dagboek. Omdat ze zelden alleen thuis is, ondergaat ze bijna dagelijks de strijd om haar schrift verborgen te houden. Het beheerst haar leven, haar dagindeling. Ze noteert onuitgesproken gevoelens en dit geeft haar een inzicht in haar eigen leven en identiteit. In haar rol als vrouw, moeder en dochter heeft ze al zoveel geaccepteerd zonder vragen te stellen.
Stilaan beseft Valeria dat ze ook het recht heeft om iets voor zichzelf te hebben. Een dagboek, een verliefdheid,… Neemt ze die kans, kiest ze voor zichzelf als ze een nieuwe weg wil inslaan of twijfelt ze?
In het begin van de vorige eeuw werd Alba De Céspedes geboren in Italië. Verboden schrift dateert uit 1952, maar is een tijdloos verhaal dat in de ik-vorm is geschreven. Hierdoor komt het het relaas van Valeria zeer persoonlijk over. Als lezer voelde in me soms een indringer in haar privéleven, in haar gedachten, geheimen en verlangens. Dit universeel verhaal, met een feministisch kantje, heb ik zeer zuinig gelezen. Slechts een paar dagboekfragmenten per keer. Puur genieten!
“Misschien moet je bijna oud worden en volwassen kinderen hebben, zoals ik nu, om je eigen ouders te begrijpen, en moet je jezelf aan hen spiegelen om wat meer inzicht in jezelf te krijgen.”
—
Eerder verschenen op snippers_co
