Het vertrouwde wauw-gevoel wil niet helemaal komen
[Recensie] Sneeuwspoor. Bij deze titel denk je automatisch aan het Verdronken Land van Saeftinghe. Het is ook in die contreien dat dit verhaal speelt. Verdronken land speelt zich af aan de rand van de Schelde en neemt je mee in het leven van Hendrik De Vuyst, gewezen minister en burgemeester van een klein dorpje. De Vuyst is berekend, koel en deinst voor niks of niemand terug. Je houdt hem dan ook beter te vriend. Het dorpje is er een waar iedereen iedereen kent en waar de machtigen – lees De Vuyst – nog steeds de scepter zwaaien.
Uitgerekend op de verjaardag van De Vuyst verdwijnt zijn kleindochter, maar als die alweer snel terecht komt gaat alles de doofpot in. Zoals er wel meer de doofpot inging. Maar als het lijk van De Vuyst uit de Westerschelde gevist wordt, komt de vraag naar voren wie De Vuyst was en welke lijken er nog meer uit de kast vallen.
Morren schrijft rechttoe rechtaan, zonder scrupules benoemt hij de zaken zoals ze zijn. Zijn taal is ongedwongen, ruw, rauw en zelfs walgelijk. Kenmerkend voor Morren is de vaart die in zijn verhalen steekt. Ook dit verhaal valt geen moment stil. De personages zijn echt, de dialogen helder. Met stappen van twintig jaar ga je van heden naar verleden. Bij elke tijdsprong ontdek je wat iedereen te verbergen heeft en waarom ze zijn wie ze zijn. De onderliggende verhaallijn wordt dankzij de originele opbouw, knap verwerkt in de context.
Ondanks de actueel maatschappelijke thema’s – misbruik door de kerk, politieke corruptie – en de Hercule Poirotprijs voor beste Vlaamse misdaadroman die Morren met Sneeuwspoor in de wacht had gesleept, had ik toch niet het wauw-gevoel als bij zijn vorige boeken. Niet alles in Verdronken land is even geloofwaardig en dat doet afbreuk aan het geheel. Toch boeit Morren – door de addertjes onder het gras, zijn onuitgesproken humor en zijn rappe tempo –tot de laatste bladzijde. Door terug te gaan in de tijd wordt duidelijk wat de impact van het verleden op het heden is. En dat is schrijnend.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
