"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Vergeef me

Donderdag, 14 mei, 2020

Geschreven door: Ida Hegazi Høyer
Artikel door: Linda Zweep

Zo goed doordacht

[Recensie] Een bijzonder boek. Dat is het. De vertelvorm is bijzonder en niet standaard. De vrouwelijke hoofdpersoon vertelt dit verhaal aan ons. De ontvanger. Geen dialogen. Eigenlijk een luisterboek zonder stem. Daar moest ik even aan wennen. Ik was ook best teleurgesteld in het begin. Ik moest echt even schakelen om erin te komen. Maar eenmaal zover, werd ik de nieuwsgierige lezer die meer wilde weten. En dat was zeker het geval!

Het verhaal gaat over een bijzonder stel. Ze ontmoeten elkaar ook niet op een reguliere plek. Hij studeert filosofie en heeft een indrukwekkende theorie over vrijheid en individualisme. Het fascineert haar enorm en al snel zijn ze een stel en gaan ze samenwonen. Samen zoeken ze grenzen op en hebben ze een fantastische begintijd. Maar dan komen er vragen van haar kant. Heel subtiel worden de eerste scheurtjes zichtbaar. Wat is waarheid? Ze betrapt hem op leugens. Is het een droom of is het de waarheid? De liefde verblindt en daardoor ben je in staat veel niet te willen zien. Maar het stemmetje in je onderbewuste is er de hele tijd. Het zal toch niet? Nee, dat kan toch niet? Ik zie het vast verkeerd? Zo fout kan hij toch niet zijn? Kun je zoiets verzinnen? Allemaal vragen die je jezelf stelt. Het antwoord in dit boek op elke vraag is ja.

Je voelt de hele tijd al aan dat het niet klopt en bent blij als ze er zelf ook achter komt. Zo bleek hij helemaal geen baan te hebben en ze betrapte hem toevallig toen ze eerder naar huis ging. Dan denk je dat ze na alle signalen er wel een einde aan maakt. Maar zijn hele houding, verhaal en uitleg op een extreem goede wijze weerhouden haar ervan. Maar ze slaat alles wel op. Op een gegeven moment valt het kwartje en komt alles uit nadat ze alles overhoop heeft gehaald als een speurhond. Elke vierkante centimeter wordt onderzocht en uit elkaar gehaald. Ze sloopt haar bankstel en vindt uiteindelijk veel antwoorden. Na de confrontatie wordt alles duidelijk…

Dit boek is de winnaar van de EU-literatuurprijs. Ik snap dit helemaal. Wat een verfijnde woordkeuze. Zoveel verdieping en zeker geen oppervlakkige relatie. Zo goed doordacht. Je leest het niet even tussendoor. Je moet de tijd nemen en je echt instellen op de schrijfwijze. Maar dan word je getrakteerd op een meesterwerkje!

Boekenkrant

Ik geef dit boek een 5 sterren waardering. Om aan te geven waar een boek aan moet voldoen. Mijn maatstaf. Een Noorse schrijfster waar ik nog veel van hoop te lezen.

Eerder verschenen op Perfecte Buren